تظاهرات در مادرید به بهانه عدم احترام دولت به شان شهروندان اسپانیایی
کتاب های درسی روسی در مدارس شرق اوکراین
روسیه پنج تن کتاب درسی به جمهوری خلق دونتسک در شرق اوکراین فرستاد. قرار است از این پس تمام مدارس تحت کنترل شورشیان شرق اوکراین استانداردهای مدارس روسیه را اعمال کنند.
آندری اودوونکو، مدیر مدرسه شماره 61 دونتسک می گوید: «به دلیل گسترش روابط ما با فدراسیون روسیه و اتحادیه گمرکی، ما نظام آموزشی خود را با نظام کشورهای عضو اتحادیه گمرکی اوراسیا هماهنگ می کنیم. این به معنی آن نیست که داریم نظام آموزش فدراسیون روسیه را به کار می بریم.»
ایگور کاستینوک وزیر آموزش جمهوری خلق دونتسک می گوید: «ما داریم لحظه ای را جشن می گیریم که کتاب های درسی جدید با استانداردهای روسی را دریافت می کنیم. استانداردهایی که امروز از آن صحبت می شود و برای آموزش دانش آموزان ما از انها استفاده خواهد شد.»
کتاب های رسیده به مدارس دونتسک شامل همه مواد درسی از ادبیات و زبان های خارجی تا ریاضیات و فناوری است. قرار است نظام آموزش روسی پس از یک دوره گذار به مرور از سال 2015 میلادی جایگزین نظام آموزش اوکراینی در دونتسک شود.Ver video "کتاب های درسی روسی در مدارس شرق اوکراین"
تشدید تدابیر امنیتی در کرانه باختری؛ محمود عباس خواستار توقف خشونتها شد
کرانه باختری رود اردن بار دیگر روز سه شنبه صحنه درگیری میان معترضان فلسطینی و نیروهای اسرائیلی بود. خشونتها در شهر بیت لحم پس از مراسم تشییع نوجوان سیزده ساله فلسطینی که در اثر اصابت گلوله سربازان اسرائیلی جان باخت، آغاز شد.
دولت اسرائیل بر شمار نیروهای امنیتی خود افزوده است و کنترلها در مراکز حساسی همچون کوه معبد را افزایش داده است.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل روز سه شنبه گفت: «ما از نیروهای امنیتی اضافه ای که داشتیم استفاده کردیم. انها دستورالعمل روشنی دارند که در مقابل هرگونه خطری که زندگی ما و مردم بی گناه را تهدید می کند وارد عمل شوند. ما ضامن اماکن مقدس اسلامی هستیم. به خاطر ماست که اماکن مقدس اسلامی یا مکانهای مقدس متعلق به یهودیان و مسیحیان شبیه پالمیرا نیستند.»
در این روز اعضای کمیته اجرایی فلسطین در رام الله با محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین دیدار و برای قربانیان خشونتهای اخیر دعا کردند.
محمود عباس در این دیدار گفت: «اسرائیل باید تجاوزاتش را متوقف کند و به دنبال صلح باشد زیرا ما به دنبال راه حلی سیاسی و روشی صلح آمیز هستیم و نه روشهای دیگری.»
اخیراVer video "تشدید تدابیر امنیتی در کرانه باختری؛ محمود عباس خواستار توقف خشونتها شد"
شارلی ابدو؛ نگرانی مسلمانان فرانسه از گسترش اسلام هراسی
در حالی که یک روز از واقعه هجوم مسلحانه به دفتر مجله فکاهی «شارلی ابدو» در پاریس و کشتار خبرنگاران می گذرد، در خلال پوشش زنده تلویزیون یورونیوز، لورانس الکساندروویچ، از مقر یورونیوز در شهر لیون فرانسه با اولاف برنز، خبرنگار یورونیوز در پاریس گفتگو داشت:
یورونیوز: پایتخت فرانسه در شوک است، آیا حس می کنید این حمله تاریخ را عوض کرده است؟ فرانسویها چه نظری دارند؟
اولاف برنز: فرانسوی ها خشمگینند، درد دارند، انها از اعماق وجودشان ناراحت هستند. فرانسویها نمی خواهند که این موضوع تاریخ را عوض کند و با چالشهای بیشتری روبرو شوند. آنها همه کاری می کنند که این فاجعه بدل به تغییرات بزرگ نشوند.
*یورونیوز: سیاستمداران زیادی خواسته اند تا این موضوع مایه های پیش داوری و دشمنی با فرانسویها مسلمان را زنده نکند. برخی از مساجد و مراکز فرهنگی در ساعتهای اخیر مورد حمله قرار گرفته اند، آیا این فاجعه، اسلام هراسی را گسترش خواهد داد؟ *
اولاف برنز: من اینجا در پاریس هستم و این موضوع را حس نکرده ام. درمحله های خوب پاریس هستم و خبری از نژادپرستی نیست. اینجا پاریسیها رای زیادی به حزب (راستگرای) جبهه ملی نVer video "شارلی ابدو؛ نگرانی مسلمانان فرانسه از گسترش اسلام هراسی"
واکنش آلمانی ها به تصمیم یونان برای همه پرسی درباره دریافت کمک مالی از اروپا
تصمیم نخست وزیر یونان برای به همه پرسی گذاشتن پیشنهاد وام دهندگان بین المللی واکنش هایی را در میان مردم آلمان در پی داشت.
وام دهندگان به یونان پیشنهاد دادند که با تمدید پنج ماهه زمان بازپرداخت بدهی ها، بسته کمک های مالی، ۱۵.۵ میلیارد یورو در اختیار این کشور بگذارند، پیشنهادی که آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان آن را “بسیار سخاوتمندانه” خوانده است.
بر اساس این پیشنهاد در ازای پذیرش این پیشنهاد، ۱.۸ میلیارد یورو فورا برای بازپرداخت قسط بدهی ها در اختیار یونان قرار می گیرد.
شرط ارایه این کمک مالی، پذیرش و انجام اصلاحات بیشتر در یونان است.
الکسیس سیپراس، نخست وزیر یونان اما این پیشنهاد را “تحقیر آمیز” خوانده و در یک سخنرانی تلویزیونی گفت همه پرسی پنجم ژوئیه برگزار خواهد شد.
یکی از شهروندان برلین می گوید: «به نظرم آنها بسیار باهوش هستند و با فریب دادن تمامی دنیا، می دانند که دقیقا چکار می کنند. به نظرم این قابل توجه تر از هر چیز دیگری است. این وحشتناک نیست بلکه انها به درستی عمل می کنند.»
دیگری می گوید: «این برای اروپا بسیار بد است که مردم یونان با رفراندوم برای اروپا تصمیم بگیرند. بهVer video "واکنش آلمانی ها به تصمیم یونان برای همه پرسی درباره دریافت کمک مالی از اروپا"
هزاران نفر در وین به حمایت از مهاجران راهپیمایی کردند
هزاران نفر از مردم در شهر وین روز دوشنبه با راهپیمایی در خیابان های این شهر، حمایت خود را از ورود مهاجران به اروپا اعلام کردند. پلیس می گوید این راهپیمایی در آرامش و بدون هیچ گونه مقابله از سوی گروههای راست گرا برگزار شد.
دست کم ۲۰ هزار نفر در این راهپیمایی شرکت داشتند و در پایان، با تجمع در مقابل پارلمان، از دولت اتریش خواستند با مهاجران به درستی و با احترام برخورد شود.
همزمان با این راهپیمایی، مراسم بزرگداشتی نیز برای ۷۱ مهاجری که پیکر آنها در یک کامیون رها شده در نزدیکی مرز اتریش کشف شده است، در کلیسای جامع وین برگزار شد. کشف اجساد این پناهجویان موجب شده که بسیاری از مقامات اروپایی از جمله وزیر کشور اتریش از اتحادیۀ اروپا بخواهند برای ورود امن پناهجویان به اروپا تدابیری بیاندیشد.
هزاران مهاجر سعی می کنند بعد از طی کشورهای یونان و صربستان، از طریق مجارستان، خود را به اروپای غربی برسانند. روز گذشته یک قطار حامل مهاجران از بوداپست وارد مونیخ در آلمان شد که در میان انها تعداد زیادی زن و کودک نیز دیده می شود. پلیس تعداد آنها را ۵۰۰ نفر اعلام کرده است.
این دومین قطار حامل مهاجرانVer video "هزاران نفر در وین به حمایت از مهاجران راهپیمایی کردند"
گرسنگی و فقر یونانی ها را از پا درآورده است
تاثیرات بحران مالی در یونان بیش از همه، در میان طبقات متوسط و فقیر جامعه مشهود است. دولت جدید قرار است طرح کمک های اجتماعی را به پارلمان ارائه کند. این طرح بمنظور کمک به خانوارهای کم درآمد است. بحران اقتصادی در این کشور موجب بیکاری هزاران نفر و از بین رفتن منبع درآمد انها شده است.
خانوادۀ پنج نفری کوزیلوس بمدت ۲ سال است که بدون استفاده از برق زندگی می کنند. کم نیستند خانواده هایی که همانند آنها توان پرداخت قبض های آب و برق شان را ندارند. بنا بر اعلام دولت یونان، بیش از ۳۰۰ هزار خانوار در این کشور زیر خط فرق زندگی می کنند و حتی به سختی می توانند مواد غذایی روزانه شان را تامین کنند.
پدر این خانواده این شرایط را به خصوص برای کودکانش ناگوار می داند و می گوید: “وضعیتی که در آن گرفتار هستیم برای کودکان و همسرم غیرقابل تحمل است. سعی می کنیم روزمان را با فعالیت هایی مثل آموزش به بچه هایمان و کمک به آنها برای انجام تکالیف درسی پر کنیم.”
به دلیل بیکار شدن بسیاری از شهروندان یونانی در اثر ورشکستگی کارخانجات و موسسات، بر تعداد بیکاران افزوده شده است. نهادهای غیردولتی و بانک های مواد غذایی سVer video "گرسنگی و فقر یونانی ها را از پا درآورده است"
تلاش برای تغییر حکم اعدام شهروندان استرالیایی محکوم به قاچاق مواد مخدر
تلاش ها برای جلوگیری از اعدام دو شهروند استرالیایی محکوم به قاچاق مواد مخدر از سوی دولت استرالیا و خانواده هایی این افراد ادامه دارد.
اندرو چان و میوران سوکوماران که جزو باند ۹ نفره قاچاق مواد مخدر بودند، از حدود یک هفته پیش از بالی به جزیره ای در اندونزی منتقل شده اند و قرار است به زودی اعدام شوند.
خانواده های این افراد به این جزیره سفر کردند و ضمن دیدار با آنها از دولت اندونزی خواستند تا حکم مرگ را به حبس ابد تقلیل دهد.
برادر میوران سوکوماران گفت: «امیدواریم رئیس جمهوری شاهد باشد که میوران و اندرو چه کارهایی برای کمک به مردم اندونزی در زندان انجام داده اند و از دادگاه می خواهیم برای انها به جای مرگ حکم حبس ابد را در نظر گیرد.»
این دو فرد در حال حاضر در میان ۹ فرد خارجی دیگری هستند که در دولت جاکارتا از اعدام قریب الوقوع آنها خبر داده است.
ریچارد برانسون، عضو کمیسیون جهانی سیاست گذاری در زمینه مواد مخدر گفت: «با موضوع مواد مخدر باید به عنوان یک بیماری برخورد کرد نه موضوع جنایی. این واقعا به کاهش تعداد مرگ و میر ناشی از مواد مخدر کمک می کند. گسترش بیماریهایی همچون اچ آی وی وVer video "تلاش برای تغییر حکم اعدام شهروندان استرالیایی محکوم به قاچاق مواد مخدر"
گفتگو با پل دو گروو، استاد اقتصاد، در مورد یونان
یورونیوز: پل دو گروو، شما در دانشکده علوم سیاسی لندن تدریس و اوضاع یونان را از نزدیک دنبال کرده اید. آیا آخرالامر یونان باید بخاطر ملاحظات مالی منطقه یورو را ترک کند؟
پل دو گروو: این بدون شک برای یونان یک فاجعه خواهد بود. اما اینکه برای منطقه یورو خوب است یا نه، در کوتاه مدت قابل کنترل است. اکنون ابزاری وجود دارد که با آن می توان از گسترش خطر جلوگیری کرد. مسئله در بلند مدت خود را نشان خواهد داد. اگر یونان منطقه یورو را ترک کند، بدان معنی خواهد بود که اتحاد مالی در اروپا دائمی نیست و در آینده در صورت بروز بحرانهایی دیگر، همه بدنبال عضو ضعیفتر گشته تا آنرا هم از منطقه خارج کنند. این منطقه مالی یورو را بی ثبات می کند.
یورونیوز: به مقدار وجوهی که به یونان وام داده شده نگاه کنیم: آلمان پنجاه و شش میلیارد، فرانسه چهل و دو میلیارد و ایتالیا سی و هفت میلیارد یورو.... آیا انها وامهایشان را پس خواهند گرفت؟
پل دو گروو: نه همه آنرا. در واقع، باید تاکید کنیم که در نتیجه ضررهای موجود، این وجوه، حداقلی است که در نتیجه قسط بندی و درنظر گرفتن بهره های کمتر حساب شده است. با توجه به این تخفیفها، مVer video "گفتگو با پل دو گروو، استاد اقتصاد، در مورد یونان"
تظاهرات مسلمانان فرانسه علیه کشتار شهروندان به نام اسلام
بخشی از مسلمانان فرانسوی با حضور در نماز جمعه پاریس ترور شهروندان و کشتارهای صورت گرفته جنگجویان داعش بنام اسلام را محکوم کردند. مسلمانان با حضور در مقابل مسجد پاریس قتل وحشیانه هوطن خود هروه گوردل، کوهنورد فرانسوی در الجزایر را محکوم کردند.
یکی از تظاهرات کنندگان می گوید: “ زمانی که می بینیم که شهروندان عادی را گردن می زنند مسلمامخالف حرکات انها هستیم. نمی توان بی تفاوت ماند. می خواهد فرانسوی باشید و یا مذهب و ملیت دیگری داشته باشید، این موضوع تنها به مسلمانان محدود نمی شود. باید به نام بشریت واکنش نشان داد. ما نمی توانیم این موضوعات را بپذیریم.”
دیگر مسلمان حاضر در این تظاهرات می گوید: “ اگر اینجا هستیم، برای محکومیت وحشیگری که در الجزایر انجام شده است. این وحشیگری در هیچ جای اسلام حمایت نشده است. صادقانه می گویم، آنها مسلمان نیستند، یک سری تبهکار وحشی هستند که تنها می خواهند پول بدست بیاورند. همه الجزایر این حرکت وحشیانه را محکوم می کند.”
فرانسه بزرگترین سرزمین مسلمانان اروپایی با بیش از 5 میلیون مسلمان معتقد است و حرکات جنگجویان داعش در عراق و سوریه، باعث شده تا بسیاری از راست گراهای افراطی، اسلام را عامل اصلی خشونتها و وحشیگریها عنوان کنند و این موضوع باعث نگرانی اکثریت مسلمانان پیشرو در این کشورهاست.Ver video "تظاهرات مسلمانان فرانسه علیه کشتار شهروندان به نام اسلام"
مرحله نهایی مسابقه آواز یوروویژن؛ بیشترین شانس برنده شدن برای سوئد، روسیه یا ایتالیا
مرحله نهایی مسابقه آواز یوروویژن با شرکت ۲۷ فینالیست شنبه شب، دوم خرداد برگزار می شود.
سوئد، روسیه و ایتالیا بیشترین شانس برنده شدن در شصتمین سال برگزاری این مسابقات را دارند. اتریش میزبان سال قبل که با درخشش کونچیتا وورست برنده شده بود، بر اساس یک سنت، امسال نیزبرای دومین بار میزبان این مسابقات است.
بوگی، نماینده مجارستان که می گوید پیام آهنگش ترویج صلح و علیه جنگ است، می گوید: «به نظر من در هر اجرایی مهم است که آواز با یک پیام همراه باشد. معتقدم که جوهر هنر همین است. بهمین خاطر واقعا افتخار می کنم که می توانم کشورم را با این آهنگ نمایندگی کنم زیرا این چیزی است که مرا از خواننده های دیگر متمایز می کند.»
النور حسین اف، نماینده آذربایجان در یوروویژن که در سال ۲۰۱۴ در مسابقه او سس ترکیه برنده شده بود و برای دومین بار در این مسابقه شرکت می کند، می گوید: «در آهنگ من پیامی وجود دارد و پیام اصلی من این است: تسلیم نشو. در زندگی هر آنچه برایتان پیش بیاید، نباید تسلیم شوید. نیروهایی در شما وجود دارد که به کمک انها می توانید برای آینده بهتر و برای شاد زیستن، مبارزه کنید.»
آندرا هاجاگو، خVer video "مرحله نهایی مسابقه آواز یوروویژن؛ بیشترین شانس برنده شدن برای سوئد، روسیه یا ایتالیا"
پاکستان قتل عام دانش آموزان را فراموش نمی کند
قتل عام دانش آموزان در مدرسه ای در پیشاور، از خاطر مردم پاکستان پاک نخواهد شد. این حادثه که خونین ترین عملیات تروریستی در این کشور نام گرفته، موجب شده که بر تدابیر امنیتی در شهرهای پاکستان افزوده شود.
یکهفته بعد از این حملۀ تروریستی، درهای این مدرسه به روی مراجعه کنندگان باز شده و والدینی که به دنبال وسایل فرزندان خود به این مدرسه مراجعه می کنند، به شدت کنترل می شوند.
برخی از آنها، فرزندشان را در این سانحه از دست داده اند و برخی دیگر نیز که فرزند آنها از این حملۀ تروریستی جان سالم به در برده اند، نگران یک حمله دیگر از این قبیل به مدارس هستند.
شهیده سردار، مادر یکی از دانش آموزانی است که شانس بیشتری داشته و از حملۀ طالبان به این مدرسه جان سالم به در برده است.
وی می گوید: “بچه هایمان شب ها کابوس حملۀ آن روز به مدرسه را می بینند. صحنه های کشتار جلوی چشمان آنها اتفاق افتاده و با وجود اینکه چند روز گذشته اما همچنان غصه دارند و درد و غم شان تازه است. ما واقعا نمی دانیم چه بر آنها رفته است. همه مادرها در آن روز از فرستادن بچه هایشان به مدرسه خوشحال بودند و نمی دانستند چه در انتظار آنهاست.”
در حملۀ طالبان به این مدرسه در پیشاور، ۱۴۱ دانش آموز و معلم انها به قتل رسیدند و حمله کنندگان عضو طالبان نیز در زد و خورد با نیروهای نظامی طالبان کشته شدند. شاهدان بازمانده از این حمله، می گویند طالبان به سر دانش اموزان شلیک می کردند تا از مرگ انها مطمئن شوند.
شریف گل، پدری که فرزند خود را در این حمله از دست داده است می گوید: “ رنج و درد من و دیگر والدینی که فرزند دانش آموز آنها توسط اعضای طالبان در حمله به این مدرسه به قتل رسیده اند می تواند به تقویت عزم ما برای مبارزه با طالبان کمک کند.”
از زمان این حادثه، پاکستان اعدام اعضای طالبان و تروریست ها در این کشور را از سر گرفته است. دولت از اعدام ۵۰۰ نفر از اعضای دستگیر شده طالبان و دیگر گروههای مسلح تروریستی در این کشور طی هفته های بعد از حمله به این مدرسه خبر داده است.
مقامات این کشور نیز به مردم درباره احتمال تکرار این حملات هشدار می دهند.
به گفتۀ چائودری نیسار علی خان، وزیر کشور پاکستان، بر اساس اطلاعاتی که سرویس های امنیتی در سراسر کشور به دست آورده اند، گروههای مسلح قصد انجام حملات دیگری از این دست را دارند. وی از مردم می خواهد که هشیار باشند و تاکید می کند که نیروهای نظامی در آماده باش به سر می برند.
گروهی به نام تحریک طالبان مسوولیت حمله به این مدرسه را بعهده گرفته و اعلام کرده اند قصد دارند با چنین حملاتی، دولت کنونی را سرنگون کنند.
طالبان پاکستان طی سال های اخیر بر دامنۀ قدرت خود در این کشور و بویژه در مناطق قبیله ای از جمله وزیرستان افزوده و اتحاد مبارزه با این گروه که خواهان اجرای شریعت هستند، تاکنون زیاد موفقیت آمیز نبوده است.
طالبان هرگونه تحصیل غیرقرآنی را برای مردم بویژه دختران مخالف اسلام می داند.Ver video "پاکستان قتل عام دانش آموزان را فراموش نمی کند"
حمله هکرهای کره شمالی به سونی و لغو اکران فیلم مصاحبه
حمله سایبری اخیر کره شمالی که در ارتباط با فیلم «مصاحبه» صورت گرفته، موفق ترین حمله سایبری این کشور تا به امروز قلمداد می شود.
شرکت سینمایی سونی نمایش فیلم کمدی « مصاحبه» را برای حفظ امنیت تماشاگران لغو کرده است.
این هکرها که خود را «نگهبانان صلح» می خوانند، تهدید کرده بودند که سینماهای آمریکایی اکران کننده فیلم مصاحبه را که فیلمی درباره ترور کیم جونگ اون رهبر کره شمالی توسط سیا است، هدف حمله قرار می دهند.
پیونگ یانگ بعنوان حامی حملاتی که توسط گروه هکرهای «نگهبانان صلح» انجام شده شناخته می شود و مقامات کاخ سفید تایید کرده اند که این حملات توسط کره شمالی انجام شده و این کشور را مسوول آن دانسته اند.
این حمله مرموز و پیچیده در 24 نوامبر، باعث به سرقت رفتن ایمیل ها و اطلاعات شرکت سونی شد. دولت کره شمالی دست داشتن در این حمله سایبری را انکار کرده اما آنرا «اقدامی مشروع» خوانده است. با این حال، تحقیقات مقامات آمریکایی گویای انست که یک دولت پشت این حمله سایبری است و اتهامات متوجه دفتر 121 واحد حملات سایبری پیونگ یانگ است.
سالهاست که کره شمالی سرمایه گذاری های گسترده ای برای ایجاد این مرکز کرده که توسط آژانس جاسوسی های نظامی اداره و بوسیله ماهرترین متخصصان انفورماتیک این کشور کمونیستی به اجرا در می آید.
جانگ سی یول، که از کره شمالی گریخته، یکی از دانش اموزان انفورماتیک این مرکز بوده است. او می گوید که هزار و هشتصد هکر در این مرکز کار می کنند و برخی از آنها در خارج از کشور تحت پوشش های مختلف فعالیت دارند.
او می گوید: «در کره شمالی، به آن «جنگ سری» می گویند. آنها می توانند بطور مخفی هر دشمنی را از پای در آورند. می توانند هر کسی را بکشند بدون اینکه کسی بفهمد چه کسی این کار را انجام داده است. انها شرکت هایی در خارج از کشور دارند که تجارت عادی دارند و مانند تاجران معمولی کار می کنند. بهمین خاطر ترسناکند.»
هدف آنها، حمله به زیرساخت های «دشمن» است. در مارس 2013 کره جنوبی با یک حمله گسترده به شبکه انفورماتیک بانک ها و شبکه های تلویزیونی روبرو شد که برای چندین روز همه چیز را فلج کرد.Ver video "حمله هکرهای کره شمالی به سونی و لغو اکران فیلم مصاحبه"
دیدگاه دادگاههای اروپایی در قبال رحم جایگزین
در برنامه سخن شما استفانی از پاریس پرسیده است: «کشورهای اروپایی درباره موضوع رحم جایگزین دیدگاههای بسیار متفاوتی دارند. در چه کشورهایی این کار مجاز و در چه مکانهایی ممنوع است؟ آیا هماهنگی قوانین در این باره ممکن نیست؟»
نیکلاس هرویو، متخصص و پژوهشگر مرکز حقوق بنیادی در پاریس و وکیل حقوق عمومی و استاد دانشگاه های پاریس غرب و پانتئون می گوید: «در حال حاضر دیدگاه کشورهای اروپایی درباره این موضوع بسیار متفاوت است. برخی از کشورها به صراحت آن را ممنوع کرده اند از جمله در فرانسه، آلمان، اسپانیا، سوئیس و ایتالیا. اما در کشورهایی مانند یونان، بریتانیا، روسیه و اوکراین این کار مجاز است. در بعضی کشورها نیز هنوز تصمیمی گرفته نشده و در قوانین آنها بوضوح چیزی به چشم نمی خورد.»
آقای هرویو در پاسخ به این سوال که آیا باید این تنوع در قوانین را پذیرفت و یا اینکه برعکس برای هماهنگ کردن انها تلاش کرد، می گوید: «از نظر نهادها و دادگاههای اروپایی این موضوع چندان مطرح نیست. در حال حاضر دادگاه اروپایی حقوق بشر مستقر در استراسبورگ نیز این تنوع قوانین را مشکل آفرین نمی داند. در این باره دادگاه اروپایی حقوق بشر در ۲۶ ژوئن سال ۲۰۱۴ میلادی در پرونده های مربوط به کشور فرانسه تصمیم بسیار مهمی گرفت و به صراحت اعلام کرد که یک کشور این حق را دارد که در خاک خودش، استفاده از رحم جایگزین را کاملا ممنوع کند. اما در مقابل، دادگاه این موضوع را نیز اعلام کرد که قانون ممنوعیت استفاده از رحم جایگزین، نباید تبعات منفی برای کودکانی داشته باشد که در دیگر کشورها و بطور قانونی از رحم جایگزین متولد شده اند و تنها به همین دلیل بود که فرانسه در دادگاه محکوم شد.»
این کارشناس حقوق عمومی می افزاید: «بنابراین، تمام کشورهای اروپایی، حتی کشورهایی که رحم جایگزین را در خاک خودشان ممنوع کرده اند، باید رابطه حقوقی میان کودکانی که به این شیوه متولد شده اند و والدین جدید آنها را برسمیت بشناسند. زیرا در غیر اینصورت حقوق کودکان نقض می شود. به این ترتیب با این احکام مشاهده می شود که لازم نیست قوانین کشورهای اروپایی در موضوع رحم جایگزین هماهنگ شود.»
آقای هرویو می گوید: «دیگر نهادهای وابسته به اتحادیه اروپا که عملکردی متفاوت با دادگاه حقوق بشر اروپا دارند ظرفیت محدودی در زمینه تنظیم سیاستهای مربوط به خانواده دارند. آنها می توانند بر این موضوع تاثیر بگذارند اما این به معنی هماهنگ سازی قوانین نیست.»
او در پایان تاکید می کند: «در میان مدت و بلند مدت، اگر هماهنگی در سطح اتحادیه اروپا در قوانین رحم جایگزین حاصل شود، بازهم به دلیل تصمیم کشورهای عضو اتحادیه خواهد بود. در هر صورت، نهادها و دادگاه اتحادیه اروپا تنها این تصمیمات را تایید می کنند و بر این تحول نظارت خواهند داشت.»
برای طرح پرسش، بر روی کلمه «مشارکت» کلیک کنید.Ver video "دیدگاه دادگاههای اروپایی در قبال رحم جایگزین"
فرهاد دریا: آینده افغانستان به دست کودکان امروز است
برای فرهاد دریا، ترانه سرا و سفیر حسن نیت سازمان ملل در این کشور، موسیقی بخشی از زندگی افغان هاست. حتی اگر جنگ افروزان بسیار تلاش کرده اند تا آن را از زندگی مردم جدا کنند با اینحال این تلاش به نتیجه نرسیده و موسیقی همچنان پایدار است. در ادامۀ تور اروپایی وی، با این خواننده افغان درمحل تاتر سنت میشل در شهر بروکسل دیدار کردیم.
وی در پاسخ به این سوال که مردم افغانستان چه نگاهی به موسیقی دارند، موسیقی را در میان آنها بسیار محبوب می داند و می گوید “ موسیقی خیلی در افغانستان فراگیر است و محبوب ترین هنر در این کشور است. و روز تا روز پرداختن افغان ها به موسیقی گسترده تر و بیشتر می شود. در کنار آن، بخشی هم وجود دارد که به جامعه افغانستان تعلق ندارد و بعد دیگری می سازد که آن مخالفت با موسیقی است.”
فرهاد دریا موسیقی خود را از سال های ۸۰ میلادی آغاز کرد و بعد از سقوط طالبان نیز از نخستین هنرمندانی بود که به کشور بازگشت و کارهای خود در افغانستان خسته از جنگ را از سرگرفت . وی بعنوان یکی از تاثیرگذارترین افراد در موسیقی در افغانستان، آینده خوبی را برای عرصه هنر موسیقی در این کشور و بویژه جوانانی که به موسیقی روی آورده اند، ترسیم می کند.
این ترانه سرای افغان می گوید” نسل های جوان تر که در هزار و یک بند زندانی هستند بهترین راه برایشان موسیقی است. این گلوی موسیقی است که انها را از زندان ها بیرون می کشد. به همین خاطر هم زیاد به ان روی آورده اند. من یقین دارم که نسل فردای موسیقی افغان ازعمق همین حادثه برای خود گلوی بلندتر و موسیقی چاق تر و باارزش تری می سازد.”
علاوه بر موسیقی، تلاش برای تغییرات مدنی در جامعه از دیگر دلمشغولی های فرهاد دریاست. طرح تامین مالی کودکان بی سرپرست در قالب طرحی به نام کوچه که بر اموزش و پرورش کودکان بی سرپرست متمرکز است، یکی از مهمترین برنامه هایی است که در جهت بهبود وضعیت ایتام و بویژه کودکان کار بی سرپرست اجرا شده است.
فرهاد دریا امیدوار است این کودکان آینده کشور را بسازند. وی می گوید” واضح بگویم امیدوار تغییر از جانب نسل های کلان در افغانستان نیستم. اینها زخمی هستند هم وجودشان و هم ذهن و باورهایشان زخمی است. من بیشتر امیدوار نسل هایی هستم که فردا روی صحنه می آیند. می خواستم که خاطرشان از مسائل مالی کمی راحت تر شود تا متوجه درس و تعلیم شوند.”
این تنها برنامه ای نیست که فرهاد در یا در افغانستان به اجرا گذاشته است. یکی از کارزارهایی که این ترانه سرای خوشنام به راه انداخته، طرح اهدای خون در افغانستان است که برای گرامیداشت فداکاری سربازانی است که در راه حفظ امنیت وطن زخمی می شوند. وی در این کارزار، سران مملکتی از جمله رییس جمهوری را نیز به چالش خوانده است. وی می گوید هدفش از اجرای این طرح مبارزه با” اکستریمیسم” یا تندروی است و قصد دارد این کمپین را بین المللی کند.
وی در توضییح این کمپین می گوید:” کمپین را به راه انداختم و شخص اول مملکت، آقای غنی رییس جمهوری را به چلنج کشیدم که قبول کرد و چند وزیر را هم چلنج دادم. منظور من از این کمپین ها این نیست که نشان بدهم که این وظیفه را دارم ، منظور من از این نشان دادن خود زندگی است.”
برخی معتقد بر این هستند که این فعالیت ها برای رسیدن به یک هدف سیاسی است و فرهاد دریا قصد دارد از محبوبیت خود برای ورود به عرصۀ سیاست کشوری استفاده کند. خود وی می گوید که کاری که می کند همگام با سیاست است. فرهاد دریا می گوید“من همین الان هم داخل سیاست هستم. کارهایی که می کنم و مثلا کمپین هایی که براه می اندازم به نحوی با سیاست همگام است. شانه به شانه سیاست می رود. شما از افغانستان حرف بزنید و از سیاست نگویید ممکن نیست. کارهایی هم که می کنم همین مساله را در ذهن مردم بیدار می کند که خب معلوم می شود که تصمیم برای در آمدن در عرصه سیاست است اما اکنون این هدف نیست.”
تور موسیقی “اوغایتا“که از روز بیست و یکم نوامبر در شهر فرانکفورت آغاز شده، روز هفتم دسامبر در شهر دوسلدورف پایان می گیرد.
تهیه و تنظیم : ویدا سامعیVer video "فرهاد دریا: آینده افغانستان به دست کودکان امروز است"
معرفی سه طرح ابتکاری برای تحول در آموزش و پرورش
جایزه ابتکار عمل بین المللی برای تحول در آموزش (وایس)، به طرح هایی برای تغییر زندگی تعلق می گیرد. در برنامه جهان دانش نگاهی داریم به سه طرح برنده این جایزه.
کودکان بسیاری زندگی کودکی خود را در خیابان ها سر می کنند و با مسائل زیادی از خشونت گرفته تا عدم دسترسی به آموزش روبرو می شوند. ابتدا به پروژه ای در مصر توجه کنیم که به حل این مشکل می پردازد.
قاهره یکی از پرجمعیت ترین پایتخت های جهان عرب است. به گزارش کمیسر عالی پناهندگان در سازمان ملل، بیش از یک میلیون کودک خیابانی در این شهر وجود دارند که شب ها به آسانی دیده می شوند. آنها زیر فشارهای اقتصادی و اجتماعی مجبور به ترک خانواده شده و برای اندکی پول به دست فروشی، تمیز کردن و پیدا کردن جای پارک برای خودروها روی آورده اند.
یک تشکل غیر دولتی به نام “فیس“، طرحی را برای آموزش و حمایت از این کودکان به اجرا درآورده است. بنیانگذار این تشکل غیر دولتی می گوید: “ما به آنها در کسب آموزش های غیر رسمی و مهارت های زندگی کمک می کنیم. یعنی مهارت هایی که به کار حفاظت از بچه ها در خیابان می آید. همچنین در مورد سلامتی و بهداشت و خطر سوء استفاده های جنسی و فیزیکی و قاچاق اعضای بدن و نیز حقوق کودکان، به آنها آموزش می دهیم.”
از آغاز این پروژه در قاهره یعنی از سال ۲۰۰۷، بخش آموزش های غیر رسمی شامل ۲۸ هزار کودک شده، ۳۰ هزار نفر مهارت های زندگی دریافت کرده اند، ۱۱۳ نفر در یک مدرسه خصوصی آموزش دیده اند و بیش از ۳۰ نفر در سیستم مدارس عمومی ادغام شده اند.
تجربه نشان داده که رشته های خلاق مانند موسیقی، هنرهای تجسمی و رقص دست آوردهای آموزشی خوبی داشته، اما همه کودکان به این آموزش ها دسترسی ندارند. به یک پروژه در استرالیا توجه کنیم.
آکوت، پسر بچه ۱۱ساله چند سال قبل از سودان جنگ زده به استرالیا رسید و به مدرسه محلی رفت. این مجموعه مسکن دولتی در شهر ملبورن، خانه بسیاری از مهاجران جدید و خانواده های کم درآمد مانند خانواده آکوت است. مدرسه اکوت مانند بسیاری از مدارس عمومی در استرالیا، کلاس موسیقی یا هنر ندارند. در اینجاست که تشکل غیر دولتی “اتاق موسیقی” به میان می آید.
یکی از دست اندرکاران “اتاق موسیقی” می گوید: “ما در اینجا هستیم به خاطر اینکه باور داریم که کودکان در آموزش خود به دسترسی به هنر، موسیقی، رقص و خلاقیت های دیگر نیاز دارند. متاسفانه در حال حاضر این مسئله در استرالیا مطرح نیست و از هر چهار کودک سه نفرشان از چنین امکانی در مدارس برخوردار نیستند. شواهد پژوهشی در برنامه ما نشان می دهد کودکانی که در برنامه های این اتاق شرکت کرده اند، حضورشان در مدرسه بیشتر شده و نتایج و نمره های تحصیلی آنها در حساب و خواندن و نوشتن بهتر بوده است. آنها همچنین روحیه بهتری دارند و اعتماد به نفس انها بالا رفته است.”
در بسیاری از جوامع، دختران برای انجام کارهای معمول در خانه می مانند و پسر ها به مدرسه می روند. نگاهی می اندازیم به پروژه ای در هند که هدفش تغییر این روند است.
در هند بیش از سه میلیون و ۷۰۰ هزار دختر به مدرسه نمی روند که این سومین آمار بزرگ در این زمینه در جهان است. در روستای “ردوا کالان” در منطقه سیروهی، با جانتو دیدار می کنیم که پس از مرگ پدر، رفتن به مدرسه برایش رویایی دور است.
اما تیم جوانی از داوطلبان از “بنیاد آموزش دختران“، که به “گروه بالیکا” شهرت دارد، این وظیفه را برعهده گرفته است. این تشکل غیر دولتی برآنست تا با بسیج نیرو و اعمال نفوذ بر منابع دولتی و خصوصی، امکان آموزش با کیفیت را برای دختران فراهم کند.
گروه “آموزش دختران” به توسعه و کاربرد شیوه های خلاقانه آموزش کودکان در مدارس دولتی دست زد و جانتو و همکلاس هایش به آموختن ریاضی و زبان پرداختند. آموزش مهارت های زندگی در امور اجتماعی و مالی، به دخترانی مانند جانتو کمک می کند تا در جامعه فعالتر شوند.
نسخه کامل این گزارش را می توانید در برنامه “جهان دانش” مشاهده کنید.Ver video "معرفی سه طرح ابتکاری برای تحول در آموزش و پرورش"
سرنوشت غم انگیز بسیاری از پناهجویان در مسیر مدیترانه به اروپا
مصر تبدیل به یک مبدا برای مهاجرت به اروپا شده و بسیاری از قاچاقچیان انسان سواحل اسکندریه را به عنوان نقطه آغازی برای عبور از مدیترانه انتخاب می کنند.
مهاجران که بیشتر پناهجو هستند از سوریه، عراق و دارفور می آیند و امیدشان رسیدن به اروپاست. بنا به اعلام کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان،
شمار مهاجرانی که به اروپا می رسند هر سال دوبرابر شده است. اما بر سر آنها که موفق نمی شوند چه می آید؟ با برخی از آنها در مرکز نگهداری پناهجویان در اسکندریه دیدار می کنیم.
آمرا خلیل، که از دارفور آمده به همراه چهار بچه اش توسط ماموران ساحلی مصر روی دریا بازداشت شد و دو هفته آنجا ماند. او می گوید: “در دارفور هیچکس به من کمک نکرد و حمایتی متوجه من نشد. به همین خاطر بچه هایم را برداشتم و به اینجا آمدم . مدارکم را به کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان در مصر ارائه کردم. بارها نیز به دفتر انها مراجعه کردم اما کمکی نگرفتم. حتی نتوانستم خبری از شوهر مفقود شده ام در دارفور دریافت کنم.”
نغم رزق الله از بغداد می آید. شوهر بیمارش در آنجا مانده و او با دو بچه اش مهاجرت کرده است. او می گوید: “من این عذاب را به جان خریدم و تصمیم گرفتم پا به دریا بگذارم و زندگی خودم و بچه هایم را به خطر بیاندازم تا از فقر و جنگ در عراق نجات یابم و بتوانم شوهر و پسرم را درمان کنم. اما هیچیک از این امیدها واقعیت نیافته است.”
روز دهم سپتامبر، تراژدی دیگری در مدیترانه رخ داد. یک کشتی با ۵۰۰ سرنشین در نزدیکی مجمع الجزایر مالت غرق شد و دو یا سه نفر جان به در بردند. اما نجات یافتگان می گویند کشتی را قاچاقچیان غرق کردند زیرا مسافران حاضر نشدند سوار قایق های کوچکتر شوند.
ولاء البرقاوی و دو پسرش یک سال قبل پس از فرار ازدمشق با ویزای توریستی به مصر آمدند. شوهر او محمد البواب روز ششم سپتامبر سوار بر قایقی شده بود تا خود را به اروپا برساند و سپس خانواده اش را هم بیاورد.
ولاء البرقاوی: “من به قاچاقچی تلفن زدم و او گفت که شوهر من فوت کرده است. من به کلی درهم ریختم و هنوز در پی این هستم که بفهمم چه بر سر او آمده است. به خاطر آوردم که قایق او از ابتدا مورد مشاجره قاچاقچیان بود و شوهر من شاهد این مشاجره ها بود!”
مقامات مصری از وجود مافیای قاچاقچیان در منطقه آگاهند. آنها برای عبور دادن هر نفر ۱۶۰۰ تا ۳۲۰۰ یورو می گیرند.
رشا المصری، پناهجوی مصری می گوید: “ما یک هفته روی دریا منتظر ماندیم. رنج بسیار کشیدیم و روزهای سیاهی را در وسط دریا گذراندیم. به مدت یک هفته قاچاقچیان هر روز به ما می گفتند فردا حرکت می کنیم. اما آنها مهاجران هرچه بیشتری را سوار قایق می کردند. در نهایت قایق درهم شکست و ما نمی توانستیم حرکت کنیم. تا اینکه یک کشتی جنگی رسید و ما را گرفت و به اینجا آورد.”
یورونیوز در اسکندریه در تماس با یکی از این مسافران قرار گرفت. زنی که خانواده او مالک تعداد زیادی قایق های ماهیگیری است، در مورد سیستم کار قاچاقچیان می گوید: “قاچاقچی ها به یک کشور دیگر می روند و قایقی را به عنوان ماهیگیری می خرند. سپس در راه خروج از منطقه دریایی آن کشور به سمت کشور مقصد، قایق را در نقطه ویژه ای در وسط دریا متوقف می سازند و مهاجران را سوار و سفر غیر قانونی را آغاز می کنند. به این صورت که در نقاط ساحلی که ماموری وجود ندارد، قاچاقچی ها با قایق های کوچک سر می رسند و مهاجران را سوار و به قایق بزرگ در وسط دریا می رسانند.”
محمد شیخ ابراهیم، گزارشگر یورو نیوز در اسکندریه: “آنها پس از آنکه امید به زندگی عادی را از دست می دهند، کشورشان را ترک می کنند و به سواحل وعده داده شده اروپا چشم می دوزند. اما باد اغلب به سمتی مغایر با مقصد قایق آنها می وزد و سرانجام یا غرق و ناپدید می شوند و یا با واقعیتی بسیار محدودتر از رویاهایشان روبرو می شوند.”Ver video "سرنوشت غم انگیز بسیاری از پناهجویان در مسیر مدیترانه به اروپا"
تجربه دو روزنامه نگار از سقوط دیوار برلین
پنج روز قبل از سقوط دیوار برلین، در چهارم نوامبر ۱۹۸۹، تظاهرات بزرگی با حضور ۵۰۰ هزار تا یک میلیون نفر در شرق برلین برگزار شد. معترضان خواستار اصلاحات و آزادی بیشتر مطبوعات بودند.
در ۹ نوامبر همان سال در یک کنفرانس مطبوعاتی برای اعلام قوانینی درباره مقررات سفر، گونتر شابوفسکی سخنگوی دولت آلمان شرقی در پاسخ به یک روزنامه نگار ایتالیایی گفت: «این قوانین اجازه می دهد که هر شهروند آلمان شرقی، کشور را ترک و از گذرگاههای مرزی عبور کند.» در لحظه اعلام این قوانین، ساعت ۱۸:۵۶ دقیقه را نشان می داد و یوخن اشپخنسل، روزنامه نگار آلمانی در حال آماده شدن برای برنامه اش بود. او بخوبی این لحظه شگفت انگیز را به یاد دارد.
یوخن اشپخنسل می گوید: «من در حال آماده شدن برای برنامه ام بودم، آرایش کردن و تنظیم نور و غیره که ناگهان سردبیر گفت: «آماده شو، دیوار باز شد. مومپه شهردار برلین به استودیو می آید.» و بعد آنها حرف های شابوفسکی را پخش کردند. صحنه معروفی که درباره حق سفر و غیره حرف می زد. من شوکه شده بودم. ما برنامه دیگری برای پخش پیش بینی کرده بودیم. باورمان نمی شد که چنین موضوع مهمی در حال رخ دادن است. آن نیم ساعت و برنامه ای که پخش شد، بصورت لحظه ای و بداهه بود و بعد هم که اعلامیه شابوفسکی. این موضوع واقعا برای همه مهم بود. برای من بعنوان یک برلینی و روزنامه نگار، این لحظه مهمترین لحظه زندگی حرفه ایم بود.»
در آن کنفرانس مطبوعاتی همین که شابوفسکی گفت: «دیوار باز شده»، روزنامه نگاران شروع به ترک کردن سالن و رفتن به سمت دیوار کردند. ویچسلاو موستووی، خبرنگار پیشین اتحاد جماهیر شوروی در برلین که در این کنفرانس مطبوعات حاضر بود می گوید: «این اتفاق در پایان کنفرانس مطبوعاتی اتفاق افتاد. شابوفسکی در ابتدا از چیزهای معمولی حرف زد و نزدیک پایان کنفرانس گفت که امروز ما تصمیم گرفته ایم مرزها را باز کنیم. کل سالن ساکت شد. پشت سر ما یک نفر ناگهان از جایش بلند شد و با دویدن سالن را ترک کرد. برای همه ما که اصول سیاست آلمان را می شناختیم، این موضوع کاملا غیرمنتظره بود.»
همانند هزاران نفری که در شوک اعلام خبر سقوط دیوار برلین بودند، موستووی نیز با گروه فیملبرداریش به سمت مکانی رفت که به سمبل اتحاد دو آلمان تبدیل شد. در دروازه براندنبورگ، جمعیتی مشتاق جمع شده بودند.
موستووی می افزاید: «همکارم الکساندر ماسلاکف، مجری مشهور تلویزیون روسیه به برلین آمد. ما می خواستیم برای برنامه او گزارش آماده کنیم. ما با فیلمبردارمان به سمت درواز براندنبورگ رفتیم. دوربین را روشن کردیم و شروع به فیلم گرفتن کردیم. افرادی بودند که روی نیمکت های بلوار اونتا دین لیندن نشسته بودند. دو نفر به ما نزدیک شدند و از ما پرسیدند که آیا اجازه فیمبرداری داریم؟ انها گفتند که اگر شما اجازه فیلمبرداری ندارید نمی توانید کار کنید. همکارم از این برخورد خیلی متعجب شده بود.»
ماموران مرزی بیش از حد شگفت زده شده بودند. آنها دستور العملی از پیش دریافت نکرده بودند. چند پاسپورت را مهر زدند اما نزدیک نیمه شب زیر فشار زیادی قرار گرفتند و بخشی از موانع مرزی را بدون دستور رسمی برداشتند و مردم شروع به عبور کردند.
موستووی می افزاید: «من در حال رانندگی بودم و سقف خودرو مان باز بود. فیلمبردار از سقف باز خودرو شروع به فیلمبرداری کرد که واقعا لحظه فراموش نشدنی است. مردم اطراف ما کف می زدند و فریاد هورا سر می دادند. اصلا اهمیت نداشت چه کسانی داخل خودرو هستند. مردم خیلی هیجان زده بودند هر کسی را که از مرز عبور می کرد تحسین می کردند، کف می زدند و هورا می کشیدند و گاهی گریه می کردند.»
یوخن اشپخنسل درباره تجربه اش از آن روزها می گوید: «دو روز قبل از آن، مچ پای من شکسته بود و من با عصا و پایی در گچ رفته بودم که برنامه ام را اجرا کنم. دشوار بود اما خدا را شکر می توانستم بنشینم اما با پای گچ گرفته نمی شد کار زیادی انجام داد. بعد از آن به خانه برگشتم و به همسرم گفتم: حالا باید زود تلویزیون را روشن کرد. همسرم گفت: تلویزیون نه. باید به سر مرز برویم، پایت در گچ است که باشد، عصایت را بردار که برویم. این تصمیم واقعا تصمیم خوبی بود. اینطور شد که راه افتادیم. آن ساعت در برلین ترافیک سنگینی بود. جمعیت خیلی زیادی در خیابان حاضر بود و ما توانستیم اولین صحنه های عبور مردم از مرز را ببینیم. در هر دو طرف دیوار کارناوالی از جشن و شادی برپا بود. مردم روی دیوار می رقصیدند. باورنکردنی بود. حتی الان که ۲۵ سال از آن روزها می گذرد توصیف آنچه رخ داده خیلی دشوار است.»Ver video "تجربه دو روزنامه نگار از سقوط دیوار برلین"
گفتگو با ژان تیرول، برنده نوبل اقتصاد
جایزه نوبل اقتصاد سال ۲۰۱۴ میلادی به ژان تیرول، پژوهشگر فرانسوی اهدا شد. اهدای این جایزه به او، مانند انفجار بمبی در میان دانشجویان مدرسه اقتصادی تولوز در جنوب غربی فرانسه بود که ژان تیرول ریاست آنرا برعهده دارد.
او نویسنده تئوری های مشارکتی است که تاثیر مهمی در رشته های گوناگون دارد. هیات داوران آکادمی نوبل از ژان تیرول بعنوان یکی از پرنفوذترین اقتصاددانان عصر حاضر یاد کرده است. آنتوان ژوییر از یورونیوز در شهر تولوز به دیدار وی رفته است:
یورونیوز: ژان تیرول، برای دریافت جایزه نوبل به شما تبریک می گویم. برای شما و برای فرانسه خبر فوق العاده ای است. با این سوال درباره کارهای شما شروع می کنم: هیات داوران جایزه نوبل این جایزه را بخاطر کارهایتان درباره قدرت بازار و تنظیم مقررات به شما اهدا کرده است. لطفا با یکی دو مثال برای ببیندگان یورونیوز بگویید که این مفاهیم به چه معناست.
ژان تیرول: «به معنای کارآمدتر کردن بازارهاست، بخاطر اینکه نمی توانیم مبادله آزاد در تمام بازارها داشته باشیم. بعضی بازارها رقابتی نیستند و مشکلاتی در انها وجود دارد بخاطر اینکه شرکت های اندکی آنجا حضور دارند. همیشه بخش هایی در اقتصاد هست که در آنجا شرکت ها و کسب و کارهای نسبتا اندکی حضور دارند. مثلا شبکه انتقال برق. نمی توانیم پانزده شبکه انتقال برق در فرانسه داشته باشیم، همیشه یک شبکه خواهد بود. همچنین چیزی وجود دارد که «قدرت بازار» نامیده می شود، یعنی شرکت ها و کسب و کارها می توانند قدرت شان را در بازار و تعرفه قیمت ها را برای مصرف کننده ها افزایش دهند. ایده ای که ما اینجا در تولوز داریم، انجام تحقیقات برای ایجاد دستورالعمل هایی برای حق رقابت (در حمایت از حق رقابت) است. چیزی که به ما اجازه می دهد بگوییم، باید بر شرکت ها نظارت کنیم، بعضی مواقع باید دخالت کرد اما بدون آسیب زدن به پویایی بخش های مختلف اقتصادی.»
یورونیوز: در حال حاضر کمیسیون اروپا در حال بررسی بودجه کشورهای عضو، خصوصا فرانسه است. این موضوع فرصتی است برای گفتگو درباره این موضوع بسیار خطرناک برای دولت هاست که شامل کنترل هزینه های عمومی و همزمان فراهم کردن منابع کافی برای اطمینان از توسعه اقتصادی و رشد یک دولت مانند فرانسه است.
ژان تیرول: «درباره بودجه دولت، تا حدی طبیعی است که با کسری در وضعیت رکود اقتصادی مواجه باشیم چرا که درآمد مالیاتی کمتری وجود دارد. مشکل بزرگ فرانسه کسری بودجه سه درصدی است، حتی زمانی که همه چیز خوب پیش می رفت. ما از ۱۹۷۴ یعنی از چهل سال پیش بودجه را تراز نکرده ایم و این بسیار مشکلزاست و به این معنی است که ما بنحوی با اعتبارات خارجی زندگی می کنیم. باید این روند را کنترل کنیم اما کنترل آن در حال حاضر آسان نیست. واضح است که باید تلاش کنیم اما نمی توان کار خیلی زیادی انجام دهیم.»
یورونیوز: یک نوع بودجه اروپایی، به نظر برای یکپارچه سازی اروپا ایده آل خواهد بود. به نظر شما این فکر اتوپیایی است؟
ژان تیرول: «ما فاقد یک فرصت تاریخی برای شکل دادن به بودجه اروپایی هستیم. درست است که ایالات متحده آمریکا شامل ایالات متحد از نظر بودجه هستند یعنی اگر زمانی یک ایالت به مشکل بربخورد، بطور خودکار بودجه دریافت می کند مثلا از طریق بیمه بیکاری و غیره. بنابراین نقل و انتقالات مالی بطور اتوماتیک برای آنها صورت می گیرد. اما در اروپا اینطوری نیست چرا که بودجه اروپا بسیار ناچیز است. یعنی عملا بودجه اروپا وجود ندارد بلکه یک درصد از تولید ناخالص داخلی کشورها بودجه اروپا را شکل داده که بسیار ناچیز است. بنابراین انتقال خودکار بودجه که به ثبات کشورها بیانجامد وجود ندارد. همچنین ما یک قانون واحد هم نداریم. مثلا در مورد بازار کار: ایالات متحده آمریکا اساسا دارای یک بازار کار با قوانین مشابهی در کالیفرنیا و نیویورک است. در صورتیکه ما چنین چیزی برای جنوب و شمال اروپا نداریم. ما باید یک بودجه اروپایی با قوانین نسبتا مشابه برای بازار کار، برای ورشکستگی و موارد مشابه داشته باشیم. ما این کار را نکردیم. البته کارهای زیادی کرده ایم که دشوار هم بوده اند. اما در حال حاضر، متاسفانه شاهد مشکلاتی در شمال اروپا هستیم. من علاقمندم که این اتفاق بیافتد و آنها بپذیرند که بیمه بیکاری، بودجه و همه اینها را با کشورهای جنوب اروپا به اشتراک بگذارند.»
یورونیوز: شما عضو شورای تحلیلگران اقتصادی هستید و بهمراه همکاران اقتصاددان خود، پیشنهادها و نظراتی را درباره موضوعات متفاوت اقتصادی برای نخست وزیری فرانسه فراهم می کنید. آیا نظرات شما شنیده شده و آیا مشاوره ها و پیشنهادهای شما در عمل بکار گرفته شده است؟
ژان تیرول: «بعضی وقت ها بکار گرفته شده اما روند امور بسیار کند است که البته کمی طبیعی است. می دانید که کینز گفته: «سیاستمداران اغلب به اقتصاددانانی گوش داده اند که مرده اند و حتی نامشان را نمی دانند». شاید کمی اغراق آمیز باشد اما واقعیت این است که بکار گرفته شدن ایده ها زمان زیادی می گیرد بویژه در عرصه سیاست که موضوعات حساسیت زیادی دارند. مثلا واضح است که اصلاحات در بازار کار نگرانی های زیادی ایجاد می کند که برای بسیاری طبیعی است. بنابراین چطور کارها باید پیش برود.... عملی کردن ایده ها خیلی دشوار است اما خوب واقعیت اینطوری است. این موضوع در حوزه سیاسی دشوار است بخاطر اینکه مسئله مقابله افکار عمومی وجود دارد. بدیهی است وقتی روی سازمانهای نظارتی، مقامات نظارتی، قوانین رقابت و مدیریت رقابت در بروکسل یا واشنگتن نفوذ داشته باشید، کارها سریعتر انجام می شود.»
یورونیوز: ژان تیرول، ما امروزه شاهدیم که اقتصاد بواسطه سیاست است که در رسانه ها مطرح می شود. آیا به نظر شما دولت ها در آینده تنها باید به اقتصاد و مسائل اقتصادی بپردازند؟
ژان تیرول: «اقتصاد، از جمله اقتصاد بازار به یک دولت قوی نیاز دارد. دولت مدرن، دولتی است که همزمان کمتر مداخله گر اما قوی است. یعنی دولتی با سایز بزرگ نیست اما قوی است و قادر به اجرایVer video "گفتگو با ژان تیرول، برنده نوبل اقتصاد"