Videos relacionados con جوامع

Informaciona

Comparte y descubre información

  • پاپ از رهبران جوامع اسلامی خواست بنیادگرایی و افراط را تقبیح کنند

  • نگاهی به سه طرح آموزشی برنده جایزه "وایس"

    در این برنامه از سلسله برنامه های جهان دانش، نگاهی می اندازیم به سه طرح آموزشی از شش طرح برجسته ای که امسال برنده جایزه ابتکار بین المللی در زمینه آموزش و پرورش (وایس) در دوحه بوده اند.

    وقتی کودکان برای کمک به خانواده ناگزیر از ماندن در خانه و یا کار در مزارع باشند، از مدرسه دور می مانند. در چنین شرایطی چه برنامه درسی می تواند آنها را در ارتباط با کلاس درس نگهدارد؟

    در مناطق روستایی پرو که نرخ فقر تا بالای ۵۴ درصد می رسد، کودکان ناچارند برای تامین معاش خانواده در خانه کار کنند. در چنین شرایطی پدر و مادر از ابزار لازم برای آموزش کودکان برخوردار نیستند، زیرا مدارس استاندارد با نیازهای جوامع روستایی سازگاری و انطباق ندارد. مسافت طولانی بین خانه و مدرسه و تفاوت تقویم های کشاورزی و آموزشی، موجب ترک تحصیل، فقر، و نبود موقعیت های شغلی و تولیدی برای فرزندان خانواده ها و جوامع آنهاست.

    یک سازمان اسپانیایی به نام بنیاد کودسپا، در همکاری با یک نهاد مدنی حمایت از روستا در کشور پرو، تلاش کرده اند تا شبکه ای از مراکز آموزشی ایجاد کنند که تدریس رسمی مدارس را با نیازهای آموزشی مربوط به تولید و مدیری

    Ver video "نگاهی به سه طرح آموزشی برنده جایزه "وایس""

  • جایزه «وایز»، نوآوری در آموزش به «آن کتن» بریتانیایی تعلق گرفت

    آن کاتن، آموزگار بریتانیایی و بنیانگذار کمپین آموزش برای زنان(CAMFED) برنده جایزه ششمین اجلاس نوآوری در آموزش، موسوم به “وایز” شد. این جایزه معادل ۵۰۰ هزار دلار آمریکاست. هدف از راه اندازی این کمپین مبارزه با چرخه فقر و تبعیض علیه زنان در امر آموزش و حمایت از آنها به عنوان کار آفرینان و رهبران اجتماعی بوده است. از زمان آغاز فعالیت این کمپین در سال ۱۹۹۳ تاکنون حدود ۳ میلیون کودک آفریقایی از آن بهره برده اند.

    خانم کاتن می گوید: «خیلی هیجانزده ام. افتخار بزرگی نصیب من شده است و حال تریبونی دارم تا بتوانم درباره چیزی که تمام زندگی ام را وقف آن کرده ام، یعنی آموزش دختران در آفریقا صحبت کنم. این پول به میلیونها دختری تعلق خواهد گرفت که قصد داریم طی ۵ سال آینده از آنها برای اینکه بتوانند دوره متوسطه تحصیل کنند، حمایت کنیم.»

    آن کاتن در مدل آموزشی خود بیشتر بر جوامع روستایی فقیر در زیمبابوه، زامبیا، غنا، تانزانیا و مالاوی تمرکز کرده است تا دختران را از دوره ابتدایی تا متوسطه، و سپس تا سن بلوغ زیر پر و بال خود بگیرد.

    اما عامل موفقیت یک الگوی آموزشی از نظر آن کاتن چیست؟ وی می گوید: «به نظر ما کسانی که واقعاً این مشکل را تجربه کرده اند، آن را بهتر درک می کنند. باید از این جوامع که خود درگیر این مشکلات هستند، بیاموزیم، باید شنوندگان خوبی باشیم. نباید تنها به چیزهای که می گویند گوش دهیم، بلکه باید به آنچه هم بر زبان نمی آورند، گوش کنیم. باید شنوندگان باهوشی باشیم.»

    آرورا والز، خبرنگار یورونیوز از محل اجلاس می گوید: «طی شش سال گذشته، این دومین بار است که جایزه “وایز” که معادل نوبل در آموزش است، به یک زن اعطا می شود. آن کاتن ستاره درخشان نشست امسال است. تمرکز اجلاس امسال بر خلاقیت به عنوان محرک، مشوق و ابزاری برای آموزش است.»

    Ver video "جایزه «وایز»، نوآوری در آموزش به «آن کتن» بریتانیایی تعلق گرفت"

  • کنفرانس کشورهای عضو اتحادیه اقیانوس آرام در پرو

    کنفرانس کشورهای عضو اتحادیه اقیانوس ارام در پرو آغاز به کار کرد. خوان مانوئل سانتوز،رییس جمهوری کلمبیا، میشل باشله، رییس جمهوری شیلی وانریکو پنا نیتو، رییس جمهوری مکزیک روز پنجشنبه برای شرکت در این کنفرانس به پرو آمدند.

    ریس جمهور مکزیک گفت: “ سیاستهایی که دو دولت پرو و مکزیک دنبال می کنند شباهت هایی به یکدیگر دارد و به جوامع ما اجازه می دهد آینده بهتر و شکوفایی بیشتری داشته باشند.”

    اتحادیه اقیانوس آرام از سال ۲۰۱۲ تشکیل شده و هدف آن بهبود تجارت خارجی کشورهای این منطقه است. تجارت میان کشورهای عضو در حال حاضر فقط چهاردرصد از کل صادرات آنها را که عمدتاً مواد خام است، تشکیل می دهد. به این دلیل، پرو کشور میزبان کنفرانس، برای محصول آووکادو بازار بهتری در کشور چین یافته است.

    Ver video "کنفرانس کشورهای عضو اتحادیه اقیانوس آرام در پرو"

  • ایران عربستان را به بمباران سفارت خود در صنعا متهم کرد

    همزمان با تازه ترین حمله جنگنده های عربستان سعودی در یمن، ایران عربستان را به بمباران «عمدی» سفارت این کشور در صنعا در طول نیمه شب چهارشنبه متهم کرد. وزارت خارجه ایران این حمله را که گفته می شود چند مجروح بر جای گذاشته، محکوم کرد.

    حسین صادقی، سفیر ایران در ریاض که روز چهارشنبه به تهران بازگشت، در مورد تنش میان دو کشور گفت: «عربستان با قطع کردن روابط خود با جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور مسلمان بزرگ و تأثیرگذار در منطقه اشتباه بزرگی را مرتکب شد.»

    تنش دیپلماتیک میان ایران و عربستان بر سر اعدام روحانی شیعه شیخ نمر به دست دولت آل سعود آغاز شد، اعدامی که واکنش های گسترده ای در کشورها و جوامع شیعه جهان برانگیخت.

    مهم ترین واکنش به این اعدام، حمله به ساختمان نمایندگی های دیپلماتیک عربستان در تهران و مشهد بود.

    Ver video "ایران عربستان را به بمباران سفارت خود در صنعا متهم کرد"

  • انتفاد پاپ از کم توجهی به گرسنگان جهان

    پاپ فرانچسکو، رهبر کاتولیکهای جهان در اجلاس مبارزه با سوء تغذیه در مقر سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در رم، پایتخت ایتالیا، از اتلاف و مصرف بی رویه غذا در جهان در کنار کم توجهی به مساله گرسنگی انتقاد کرد.

    وی در سخنرانی اش ضمن توصیف مردم جهان به اعضای یک خانواده، به فقدان همبستگی میان ملل و تجاوزهای نظامی و اقتصادی اشاره کرد.

    پاپ فرانچسکو گفت: «همبستگی وجود ندارد. ما بی آنکه بدانیم داریم تلاش می کنیم تا همبستگی را از فرهنگ واژگان حذف کنیم. جوامع ما با رشد فردگرایی و تقسیم بندی تعریف می شوند و این سبب تضعیف زندگی شرافتمندانه می شود و تحریک به خیزش علیه عموم می کند.»

    این دومین کنفرانس بین المللی درباره مبارزه با سوء تغذیه است. انتظار می رود که این گردهمایی به تدوین و تصویب سندی سیاسی و نیز ایجاد چارچوبی برای اجرای مفاد این سند منجر شود.

    Ver video "انتفاد پاپ از کم توجهی به گرسنگان جهان"

  • سوریه و نحوۀ مبارزه با داعش از مباحت مجمع عمومی سازمان ملل است

    مجمع عمومی سازمان ملل متحد از روز دوشنبه با حضور رهبران کشورهای عضو آغاز می شود. حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران در نخستین روز از این نشست که همه ساله در مقر سازمان ملل در نیویورک برگزار می شود، سخنرانی می کند.

    مجمع سالانۀ سازمان ملل متحد از روز پنجشنبۀ گذشته آغاز شده و پیش از این، نشست های موضوعی این مجمع برگزار شده بود.

    بحران مهاجران سوری و عراقی و همچنین نحوۀ برخورد با داعش از موضوعات اصلی مورد بحث در هفتادمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل است.

    رئیس جمهوری آمریکا روز یکشنبه و در نشست «فقر و تغییرات آب و هوا» با تاکید بر کمک به میلیون ها مهاجر گریخته از جنگ گفت: «امروز نزدیک به ۶۰ میلیون، زن، مرد و کودک به خاطر ناآرامی در آفریقا و خاورمیانه، مجبور به ترک خانه هایشان شده اند. کشورهای زیادی هم باید به این مهاجران کمک کنند اما ما باید همزمان بر راههای دیپلماسی متمرکز شویم و با کار زیاد، به این بحران ها که جوامع را از هم جدا کرده، پایان بدهیم.:

    قرار است ولادیمیر پوتین و باراک اوباما، روسای جمهوری روسیه و آمریکا در حاشیۀ هفتادومین مجمع عمومی سازمان ملل، با یکدیگر دیدار و بر سر موضوعات

    Ver video "سوریه و نحوۀ مبارزه با داعش از مباحت مجمع عمومی سازمان ملل است"

  • واکنش نمایندگان پارلمان اروپا به سخنان پاپ فرانچسکو

    سخنرانی روز سه شنبه پاپ فرانچسکو در مقر پارلمان اروپا در استراسبورگ، با تعبیرات متفاوت نمایندگان پارلمان روبرو شده است.

    ربکا هارمز، نماینده گروه سبزهای آلمان گفت: “از این نظر که انسانیت باید شالوده استراتژی اروپا قرار گیرد و موثر خواهد بود، خوشم آمد.”

    نایجل فاراژ، ازگروه پارلمانی مخالف اتحادیه اروپا و رهبر حزب راست گرای استقلال بریتانیا افزود: “سخنانی عالی بودند. پاپی بسیار آگاه به مسائل قرن بیست و یکم است، اما همانطور که گفت اروپا خسته، درمانده و عقیم است.”

    در مورد ارزشهای اجتماعی که پاپ فرانچسکو به آن اشاره کرد، نمایندگان پارلمان اختلاف نظرات بسیاری داشتند.

    نماینده سبزهای اتریش گفت: “من گروههای از همجنس گرایان را می شناسم که به او (پاپ) امید بسیاری بسته اند که درهای کلیسا را بروی آنها خواهد گشود. اما اگر پاپ امروز به این نکته اشاره می کرد، آنها بسیار خوشحال می شدند.”

    ...و بالاخره، یک نماینده پارلمان از ایتالیا گفت: “به پاپ حوش آمد می گویم چون برای مسیحیان مهم است. نه اسلامی، مسیحی. این مهم است. مسیحی تندرو.”

    پاپ در اظهاراتش بر فراگیری جوامع و تعامل میان مذاهب و عقاید مختلف تاکید فراوان گذاشت.

    Ver video "واکنش نمایندگان پارلمان اروپا به سخنان پاپ فرانچسکو"

  • یافته های باستان شناسان از تمدن باستانی در صحرای سیاه اردن

    گروهی از باستان شناسان که چندین سال در صحرای سیاه در اردن مشغول جستجو بوده اند، موفق به کشفی شده اند که در باره ورود انسان به مرحله کشاورزی اطلاعات تازه ای بدست می دهد.

    این یافته ها که قدمتشان به چهارده هزار سال پیش بر می گردد، همچنین شناخت ما از فرهنگ و محیط در ابتدای شکل گیری تمدن انسانی در منطقه را افزایش می دهد که در آن زمان سرسبز بود.

    توبیاس ریشتر، باستان شناس دانشکده کپنهاگ می گوید: «شواهد تازه ای که در این منطقه از جنوب غربی آسیا انتظار نداشتیم، واقعا شگفت انگیز است این شواهد فرضیه های ما را در باره جوامع شکارچی اواخر آخرین عصر یخبندان تغییر می دهد. آنها در آستانه کشف فناوری های تازه کشاورزی بودند، روش های تازه ای که امروزه هنوز در زندگی ما نقش دارند.»

    داشنمندان با تجزیه اسکلت، دانه ها و سایر بقایای بدست آمده کشف کردند که انسان چهارده هزار سال پیش کشاورزی، اسکان و تشکیل گروههای اجتماعی در این منطقه را شروع کرد. این گروه باستانشناسی امیدوارند از تغییرات آب و هوایی و محیطی در طول زمان و همچنین تاثیر آن بر تمدنهای بشری منطقه تصویر دقیق تری ترسیم کنند.

    Ver video "یافته های باستان شناسان از تمدن باستانی در صحرای سیاه اردن"

  • آموزش های بین فرهنگی، روشی برای افزایش سطح تحمل انسانها

    ما هر روز در خبرها درباره مرگ و نابودی می شنویم. علت بسیاری از این خشونتها، عدم تحمل پذیری قومی، مذهبی و یا سیاسی است. آیا آموزش های بین فرهنگی می تواند باعث حل این مشکلات شود و به مردم جوامع مختلف کمک کند تا به یکدیگر نزدیک شوند؟ چگونه می توان سطح تحمل مردم را افزایش داد و آنها را تشویق کرد تا تفاوتهای فرهنگی یکدیگر را بپذیرند؟

    برنامه جهان آموزش سعی داشته است با طرح مثالهایی از فعالیتهای صورت گرفته در کشورهای اتریش، ترکیه و گواتمالا به این پرسش پاسخ دهد.

    اتریش؛ پناهجویان به آموزش مردم محلی می پردازند

    بنیاد «کاما» در سال ۲۰۰۶ میلادی در وین تاسیس شد. کاما در تلاش است تا نگرش جامعه نسبت به پناهجویان را از طریق فعالیتهای کارگاهی تغییر دهد. آموزش آشپزی و یا آموزش رقص توسط پناهجویان و با شرکت ساکنان محلی اتریش باعث شده که جوی برای با هم بودن در آنجا بوجود آید. اکنون مردم محلی و مهاجران بیش از گذشته تمایل دارند که با یکدیگر صحبت کنند و به تبادل نظر بپردازند.

    کاتیا کلومشتاین بنیانگزار کاما می گوید: «ما موضوع کلی هر کلاس را مشخص می کنیم و سپس پناهندگان و مهاجران می توانند در برگزاری

    Ver video "آموزش های بین فرهنگی، روشی برای افزایش سطح تحمل انسانها"

  • راهپیمایی عظیم مردم پاریس در دفاع از آزادی بیان

    راهپیمایی بزرگ پاریس در دفاع از آزادی بیان و گرامیداشت یاد قربانیان حوادث تروریستی روز های اخیر، یکشنبه ۱۱ ژانویه با شرکت بیش از یک میلیون نفر برگزار شد. این راهپیمایی از ساعت سه بعد از ظهر به وقت اروپای مرکزی از میدان جمهوری آغاز شد و در مسیر خود به سمت میدان ناسیون به مدت سه ساعت ادامه یافت.

    جمعیت عظیم مردم نه تنها در دوسوی میدان جمهوری و میدان ناسیون بلکه در بسیاری از خیابان های منتهی به مسیر راهپیمایی موج می زد و تا پاسی از شب گذشته نیز به صورت پراکنده حضور داشت.

    زنی که پلاکاردی در دست دارد و روی آن به زبان های فرانسه و عربی نوشته “من شارلی هستم“، می گوید: “من برای آزادی بیان به این راهپیمایی آمده ام، آزادی برای همه. ما می توانیم از سوء تفاهم بین جوامع مختلف بپرهیزیم. ما اینجا در فرانسه به آزادی اندیشه احترام می گذاریم. بنابراین من شارلی هستم.”

    مردی که یک کاریکاتور در دست دارد می گوید: “من امروز به طور خودجوش به این راهپیمایی پیوستم، زیرا این شهروند فرانسوی و برابری، آزادی و برادری است که کشته می شود، صرف نظر از اینکه چه دینی داشته باشید. همه ما قلب خونباری داریم.”

    و یک شرک

    Ver video "راهپیمایی عظیم مردم پاریس در دفاع از آزادی بیان"

  • خشم رنگین پوست ها در آمریکا

    درباره اتفاقات اخیر در فرگوسن گفتگو می کنیم با اشتفان گروبه، خبرنگار یورونیوز در واشنگتن.

    نیل اوریلی: شاهد خشم مردم در خیابان های فرگوسن هستیم، جو کلی در آمریکا چطور است؟

    اشتفان گروبه: «در بین اقلیت های رنگین پوست آمریکا این احساس هست که قانون به صورت تبعیض آمیز اعمال شده. از دید آنها، پلیس محله هایی که ساکنان رنگین پوست دارد را بیشتر کنترل می کند و رفتار نیروهای پلیس در قبال اقلیت ها اغراق آمیز است و نظام قضایی نیز ناعادلانه است. برخی از این ادعاها قطعنا به دلیل پیشینه نژادپرستی در این کشور است. این پیشینه بویژه زمانی که اتفاقی نظیر قتل مایکل براون می افتد خودش را نشان می دهد.»

    نیل اوریلی: اشتفان، درباره سخنرانی باراک اوباما چه فکر می کنی؟

    اشتفان گروبه: «بیش از هر چیز خیلی نامعمول بود که رییس جمهور زمانی که غارت در جریان است، سخنرانی کند. همانطور که باراک اوباما گفت این موضوع خیلی مهم است که درباره روابط بین جوامع اقلیت با توجه به اصول حقوقی از نو فکر شود. در ضمن مردم باید مشارکت بیشتری در جامعه داشته باشند. اوباما در گذشته بارها درباره این موضوع صحبت کرده، ولی به نظر می رسد او باید در آینده باز هم این موضوع را تکرار کند.»

    Ver video "خشم رنگین پوست ها در آمریکا"

  • کشفیات شگفت انگیز از دنباله دار چوری

    داستان سفر روزتا و فرود فیله بر روی دنباله دار، بسیار هیجان انگیز بوده است، اما از دنباله دار چه نکات علمی جدیدی آموخته ایم؟

    دانشمندان در سراسر اروپا مشغول بررسی داده های فرستاده شده توسط روزتا هستند. در برن در سوییس، دانشمندان به یکی از شگفت آورترین کشفیاتشان دست یافته اند. برغم پیش بینی ها، نوع آبی که در سطح دنباله دار وجود دارد، با آبِ موجود روی سطح زمین تفاوت دارد.

    این کشف جدید سر و صدای زیادی در جوامع علمی کرده است: از یک سو نشان می دهد که آب موجود در دنباله دار چوری با آبی دنباله دارهای دیگر هم تفاوت دارد، زیرا پیشتر ثابت شده بود که آب روی دنباله دارهای دیگر شبیه آب روی سطح زمین است. از سوی دیگر این کشف باعث می شود فرضیه پیدایش آب روی سطح زمین از دنباله دارها اعتبار خود را از دست بدهد.

    در ماه نوامبر گذشته، پس از فرود کاوشگر بر روی دنباله دار امکان حفاری وجود نداشت. دانشمندان می گویند که کشف ماهیت مواد تشکیل دهنده سطح چوری، شگفتی ها زیادی بهمراه خواهد داشت.

    ترک خوردگی ها، تخته سنگ های بزرگ، کوه، دهانه ها و برآمدگی ها در سطح دنباله دار، کشفیات شگفت آور دیگری است که از دنب

    Ver video "کشفیات شگفت انگیز از دنباله دار چوری"

  • هفتمین دور مذاکرات اروپا و آمریکا برای انعقاد پیمان تجارت آزاد

    نمایندگان ویژه اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا بار دیگر در چوی چیس مریلند گردهم آمدند تا در مورد پیمان «مشارکت تجاری و سرمایه گذاری ترانس آتلانتیک» مذاکره کنند.

    هفتمین دور این مذاکرات در حالی آغاز می شود که به نظر می رسد نحوه اعمال مقررات مالی در تجارت آزاد بین دو منطقه همچنان محل مناقشه است. هر چند ژوئائو وال د آلمدیا، سفیر اتحادیه اروپا در آمریکا، ترجیح می دهد نقاط قوت این پیمان را برجسته کند: «در صورتی که به توافق برسیم می توانیم استاندارهای بهتری برای حفاظت از محیط زیست و بهداشت و حمایت از مصرف کنندگان در جهان تعریف کنیم. می توانیم در موقعیت برتری از ارزش هایمان دفاع کنیم. تحولات ماه های اخیر توجه ما را به چالش های پیش روی برای حفاظت از مردم و ارزش های مشترک جوامع مان معطوف کرد. مسایلی که به این پیمان مربوط است.»

    مخالفان و منتقدان بر این باورند که پیامد چنین پیمانی تنها به سود شرکت های عظیم چند ملیتی و در راستای مقررات زدایی هر چه بیشتر در نظام مالی جهانی خواهد بود.

    اشتفان گروبه، خبرنگار یورونیوز از محل برگزاری این مذاکرات می گوید: «بیش از یک سال از آغاز مذاکرات می گذرد ولی آینده آن همچنان در هاله ای از ابهام است، به ویژه که گفته می شود انتخابات پارلمانی در آمریکا در ماه نوامبر بر روند مذاکرات بی تاثیر نخواهد بود و مخالفان اروپایی آن نیز بدشان نمی آید که این پروژه مختل شود.»

    Ver video "هفتمین دور مذاکرات اروپا و آمریکا برای انعقاد پیمان تجارت آزاد"

  • باراک اوباما جهان را به مقابله با افراط گرایی دعوت کرد

    باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد رهبران کشورهای مختلف جهان را به اتحاد برای رویارویی با چالشهای جهانی دعوت کرد.

    بخش عمده ای از سخنرانی آقای اوباما به مساله افراط گرایی مذهبی و خشونتهای صورت گرفته توسط گروه جهادی «دولت اسلامی» در عراق و سوریه اختصاص داشت.

    آقای اوباما با تروریست خواندن داعش گفت: «تنها زبانی که آدمکشها آن را می فهمند، زبان زور است. به همین دلیل، آمریکا به همراه ائتلاف گسترده ای به دنبال از کار انداختن این شبکه مرگ است. امروز از جهان می خواهم که در این ماموریت به ما بپیوندد. کسانی که به داعش پیوسته اند باید در اولین فرصتی که می توانند این گروه را ترک کنند.»

    آقای اوباما ادامه داد: «امروز نوبت مردم جهان بخصوص در جوامع مسلمان است که باقدرت و به طور پیوسته ایدئولوژی گروه هایی مثل القاعده و داعش را پس بزنند.»

    نسبت به سخنرانیهای سالهای اخیر آقای اوباما، او در سخنرانی امسال اشاره ای کوتاه تر به ایران داشت و فقط در بخشی از سخنرانی خود از رهبران ایران خواست که از «فرصت» به وجود آمده برای حل مساله هسته ای استفاده کنند.

    اشتفان گروبه، گزارشگر یورونیوز از نیویورک می گوید: «ظهور ناگهانی داعش باراک اوباما را به نقطه ای غیرقابل انتظار کشانده است. درگیری که او نمی خواست وارد آن شود. اما حالا آمریکا در این ماجرای پر کش و قوس وارد شده است. این پیام اوباما برای جهادگرایان، کنگره آمریکا و کسانی است که جایگزین او خواهند شد.»

    Ver video "باراک اوباما جهان را به مقابله با افراط گرایی دعوت کرد"

  • واکنش اوباما به ناآرامی های فرگوسن

    ادامه اعتراض های خیابانی و افزایش ناآرامی در شهر فرگسون واکنش باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا را در پی داشت.

    او گفت: «به کسانی که به نظرشان آنچه در فرگوسن روی داده، عذری است برای خشونت می گویم که من هیچ همدلی با آن ندارم. من هرگز موافق تخریب جامعه متعلق به شما نیستم ولی با اکثریت قریب به اتفاق کسانی که احساس ناامیدی و درد می کنند همدلم، زیرا آنها حس می کنند که ممکن است با برخی جوامع منصفانه رفتار نشود یا برخی افراد به قدر دیگران ارزشمند تلقی نشوند که من آن را درک می کنم.»

    دارن ویلسون، افسر پلیسی که ماه میلادی اوت به ضرب گلوله مایکل براون، نوجوانی سیاه پوست را از پا در آورد در گفتگو با جورج استفانوپلوس،خبرنگار تلویزیون ای بی سی گفت: «پس از اینکه به سوی من آمد و تصمیم گرفتم که شلیک کنم، چند باری شلیک کردم و بعد دست کشیدم.»

    وی ادامه داد: «متوجه شدم که حداقل یکی از گلوله ها به او اصابت کرده است، نمی دانم به کجا ولی دیدم که دیدم که جاخالی می داد و سپس توقف کردم و دوباره فریاد زدم “ایست! روی زمین دراز بکش“؛ به او فرصتی برای توقف دادم. او تمام فرمانها را نادیده گرفت و به دویدن ادامه داد. پس از آن دوباره شلیک کردم و حداقل یک گلوله به او اصابت کرد چراکه جاخالی می داد.»

    این نخستین بار است که پلیس ضارب، در یک رسانه به شرح ماجرای مایکل براون پرداخته است. دارن ویلسون 28 ساله پیش از این حادثه به مدت سه سال نیروی پلیس شهر فرگوسن بود.

    اعتراض به کشته شدن مایکل براون که هجده سال داشت در کنار اعتراض های مدنی، غارت فروشگاهها و به آتش کشیدن حداقل دوازده واحد تجاری را به همراه داشته است.

    Ver video "واکنش اوباما به ناآرامی های فرگوسن"

  • خانه هایی از شن و خاک و پلاستیک

    یک مدرسه طراحی مد در کلمبیا، کارگاههایی برای آموزش خانه های سازگار با محیط زیست دایر کرده است. این خانه ها از بطری های پلاستیکی، مواد پلی اتیلن، شن و خشت ساخته می شود.

    در مدرسه «ارگانیزمو»، تاکید بر ساخت کاشانه های سازگار با محیط زیست است و این مدرسه، دوره هایی را برای کارآموزان تدارک دیده که به آنها یاد می دهد با استفاده از فن آوری های جایگزین و تکنیک های معماری مبتنی بر حفظ محیط زیست، به توانمندسازی جوامع انسانی بپردازند.

    آنا ماریا گوتیرز، بنیانگذار این مدرسه در توضیح فلسفه کاری این مرکز، به پدیده ای که «رفتارهای چرخه ای و همگن» در مسیر یادگیری زندگی در محیط اطراف می نامد، اشاره دارد. او می گوید: «هدف، ایجاد رفتار چرخه های همخوان با محیط زیست و درک چگونگی تعامل ما با محیط است. می خواهد در ربط با زباله های ناشی از مصرف باشد که امری خطی است یا درک این موضوع باشد که ما چگونه مواد را به دور می اندازیم، مصرف می کنیم و آن را دوباره به چرخه محیط اطراف خود وارد می کنیم.»

    اساس این فن آوری، تولید مواد ساختمانی مرکب یا کامپوزیت، با استفاده از خاک، کاه و بطری های پلاستیکی دور ریخته شده است تا بدین ترتیب، میزان خسارت به محیط زیست به حداقل برسد.

    لوچیا کانو که برای شرکت در این کارگاه آموزشی از اسپانیا به کلمبیا رفته است می گوید همه معماران باید باورهای اخلاقی محکمی داشته باشند تا بتوان محیط زیست را حفظ کرد.

    او اضافه می کند: «چهل درصد گاز دی اکسید کربن، از ساخت و ساز در سراسر جهان حاصل می شود. بنابر این، اگر ما معماران فقط بخواهیم بخاطر اینکه این پیشه ماست، ساختمان بسازیم و همه صدمات ناشی از آن فکر نکنیم، آنوقت ضرر این کار متوجه نسلهای بعدی خواهد شد و ما “مادر طبیعت” را که در قبال آن مسئولیت بزرگی داریم، ویران خواهیم کرد.»

    این کارگاههای آموزشی معمولا دو هفته ای است و کارآموزانی از سراسر جهان در آن شرکت می کنند. کارآموزان همچنین در طرحهایی با ساکنان محلی بطور عملی مشارکت می کنند.

    Ver video "خانه هایی از شن و خاک و پلاستیک"

  • عراق، اوکراین و افغانستان؛ سه نمونه از تحصیل در مناطق جنگزده

    بنا بر گزارش اخیر یونسکو نیمی از ۵۷ میلیون کودکی که به آموزش دسترسی ندارند، در مناطق جنگزده زندگی می کنند. برغم درخواست جوامع بین المللی برای رسیدگی به این مشکل، همچنان مدارس بسیاری یا مورد هدفهای جنگی قرار گرفته و یا تبدیل به پناهگاه برای کسانی شده اند که ترک خانه و کاشانه کرده اند. با این شرایط دانش آموزان چگونه می توانند به مدرسه بازگردند و تحصیل کنند؟ در این برنامه جهان دانش به شرایط تحصیلی در مناطق جنگزده عراق، اوکراین و افغانستان نگاهی می اندازیم.

    عراق؛ مدارسی که مأمن پناهجویان شده اند

    حملات مرگبار به شمال عراق تا کنون هزاران ایزدی را که در اقلیت هستند، وادار به فرار از خانه و کاشانه خود کرده است. این ایزدی ها از دست گروه موسوم به « دولت اسلامی» گریخته اند. مدارس روستاهای کردنشین، در حال حاضر تبدیل به پناهگاهی برای این خانواده های آواره و بی خانمان شده است.

    مقامات محلی در تلاشند تا دانش آموزان بتوانند تحصیل را از سرگیرند. برغم فقدان منابع و سیل روزافزون پناهجویان، فرمانداری محلی توانسته است برخی از خانواده ها را از مدارس به اردوگاههای موقت منتقل کند. به گفته صدیق شرو، مدیر آموزش فرمانداری محلی، هدف، تنها این نیست که مدارس برای کودکان کرد باز شود، بلکه تلاش می شود بیش از ۳۵ هزار فرزندان پناهجویان کرد هم در سیستم آموزشی جذب شوند. بعلت تعداد زیاد این دانش آموزان، اولویت با کسانی است که بالای ۱۳ سال سن دارند.

    از سوی دیگر، دولت محلی تنها قادر به حل برخی از مشکلات است. شرایط برای کودکانی که به زبان عربی درس می خوانند، دشوارتر است، زیرا آنها به هر حال از درس ومشقشان عقب خواهند افتاد.

    اوکراین؛ تلاش آموزگاران برای ادغام دانش آموزان در محیط جدید

    ادغام در جامعه ای جدید، با زبانی دیگر و فرهنگی متفاوت، برای پناهجویانی که مجبور به ترک کاشانه خود شده اند مشکل است. در اوکراین برخی از معلمها برای کمک به این کودکان برای تطبیق با محیط جدید، روشهای خاصی در پیش گرفته اند.

    آموزگاران شهر له ویف برای ادغام شدن و پذیرش دانش آموزان اهل کریمه، کارهای خاصی انجام می دهند. کارشناسان آموزشی و روانشناسان به کودکانی که خانواده شان مجبور به ترک خانه خود شد اند، کمک می کنند که درمدارس جدید ادغام شوند.

    این دانش آموزان می گویند که اوضاع تا به حال بد نبوده است. گرچه دلتنگ زادگاه خود هستند، اما توانسته اند در مدارس جدید جای خود را پیدا کنند و از درس خواندن راضی هستند.

    افغانستان؛ آموزش صلح طلبی در کلاسهای درس

    بیش از سه دهه است که افغانستان بی ثباتی سیاسی و جنگهای خانمان سوز را تجربه می کند. بسیاری از جوانان دوران کودکی را در حالی پشت سر گذاشته اند که دائماً شاهد خشونت و خون ریزی بوده اند. برنامه درسی آموزش صلح در در مدارس افغانستان سعی دارد نوجوانان را به کنارگذاشتن خشونت و تهاجم، و پذیرش روحیه صلح طلبی و آرامش تشویق کند.

    این درس بخشی از برنامه درسی موسوم به « کمک به کودکان افغان» است که امسال هم یکی از کاندیدهای دریافت جایزه وایز بود.

    از سال ۲۰۰۳ تا کنون، ۸۵ هزار دانش آموز افغان از برنامه درسی آموزش صلح بهره برده اند. این برنامه در حال حاضر توسط ۲۷۰۰ معلم آموزش دیده در کلاسهایی که «اتاق صلح» نام دارد، برگزار می شود.

    این نوع آموزش با اجرای نقش با استفاده از عروسکهای دستی انجام می شود و طی آن تلاش می شود دشمنیها به شکل مسالمت آمیز حل وفصل شود. این دانش آموزان هر آنچه را که در مدرسه یاد می گیرند در خانه و کنار خانواده هم بکار می گیرند.

    Ver video "عراق، اوکراین و افغانستان؛ سه نمونه از تحصیل در مناطق جنگزده"

  • هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت خانگی می میرد

    خشونت علیه زنان در همه جوامع وجود دارد و تقریبا یک شکل است با این تفاوت که در برخی از کشورها می توان از طریق مراجع قانونی به آن اعتراض کرد اما در برخی از کشورها، زنان مجبور هستند در برابر این خشونت ها، سکوت کنند.

    در صورتیکه قانون نیز به شکلی باشد که تحمل این خشونت ها را تایید کند یا زمینۀ دادخواهی را فراهم نکند، بر شدید شدن خشونت ها می افزاید.

    در کنیا، زنان در اعتراض به حملۀ مردان به زنانی که دامن های کوتاه به تن داشتند، به خیابان آمدند و با سردادن این شعار که، “لباس من، انتخاب من است“، به اینکه نوع پوشش زنان را عامل جلب نظر مردان می دانند، اعتراض کردند.

    اعتراضی که مراجع قضایی نه تنها حمایتی از آن نکردند بلکه حمله کنندگان به زنانی را که دامن کوتاه به تن می کردند، تنها به پرداخت یک جریمۀ کمتر از یک یورو محکوم کردند. امری که موجب تکرار حمله به زنان دامن پوش شد. اینجا هم مثل خیلی جاهای دیگر، متجاوزان نوع پوشش زنان را عامل تحریک آنها به خشونت و تجاوز عنوان می کنند.

    به گفتۀ سیسیلیا برندا، فعال حقوق بشر در کنیا زنان در این کشور با هم گونه خشونتی روبرو هستند. وی می گوید: “موارد خشونت علیه زنان اخیر در این کشور بیشتر شده است. این خشونت ها تنها سلب حقوق آنها نیست. آنها تحت خشونت جنسی قرار گرفته اند و موارد مکرر تجاوز هم وجود دارد. نمی توان آن را به نوع لباس پوشیدن زنها مربوط دانست چرا که در میان زنانی که به آنها تجاوز شده، یک مادربزرگ ۸۰ ساله هم دیده می شود. حتی یک مورد تجاوز به یک کودک ۷ ساله ثبت کرده ایم.”

    شمار زیادی از زنانی که تحت خشونت قرار می گیرند، سکوت پیشه می کنند و بخش قابل توجهی از این خشونت ها، غالبا هم ریشه سنتی دارد که از آنجمله می توان به ختنۀ زنان اشاره کرد.

    بر طبق تحقیقات منتشر شده توسط نشریۀ پزشکی لانست، نزدیک به ۱۴۰ میلیون زن در سراسر دنیا تحت عمل وحشیانۀ بریدن آلت تناسلی قرار گرفته اند و هرساله، نزدیک به ۳ میلیون دختر در آفریقا در معرض این خطر هستند.

    این گزارش می افزاید که ۷ درصد از زنان در دنیا یکبار در زندگی خود مورد تجاوز قرار گرفته اند. و سی درصد نیز از خشونت های خانگی رنج می برند.

    عرف و سنت در خیلی از کشورها، زنان را به سکوت و تحمل این خشونت ها تشویق می کند. رقیه پروان، زنی است که در روستایی در پاکستان زندگی می کند و در نتیجۀ پاشیدن اسید توسط همسر مست خود، به هنگامی که خواب بوده، صورتش را از دست داده است. چشم و گوش چپ این زن کاملا از بین رفته و علاوه بر وی، پسر خردسالش نیز که در کنار وی خوابیده بوده، از ناحیه کمر آسیب دیده است.

    رقیه می گوید: “من یکی از قربانیان اسیدپاشی در این کشورم. فردا فرد دیگری تحت همین خشونت قرار می گیرد چرا که قانون برای افرادی نظیر من وجود ندارد. قانون فقط از ثروتمندها حمایت می کند و مردم فقیری مثل من هیچ امیدی به عدالت نداریم. تنها کاری که از دستم برمی آید، نفرین همسرم در دعاهای روزانه ام است.”

    در بسیاری از موارد، این خشونت ها به یک تراژدی ختم می شود و زنان جان خود را از دست می دهند. آمارها نشان می دهد که هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت اعمال شده توسط مردان خانواده اعم از همسر یا پدر یا برادر، جان خود را در دنیا از دست می دهد. تنها در فرانسه، هر دو روز و نیم، یک زن قربانی خشونت مردان است.

    در یکی از این خشونت ها، که سروصدای زیادی هم به پا کرد، قتل دختربرگزیدۀ هندوراس توسط دوست پسرش بود. این مرد، نامزد خود را تنها به خاطر اینکه با مرد دیگری رقصیده است، با گلوله به قتل رساند.

    Ver video "هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت خانگی می میرد"

  • معرفی سه طرح ابتکاری برای تحول در آموزش و پرورش

    جایزه ابتکار عمل بین المللی برای تحول در آموزش (وایس)، به طرح هایی برای تغییر زندگی تعلق می گیرد. در برنامه جهان دانش نگاهی داریم به سه طرح برنده این جایزه.

    کودکان بسیاری زندگی کودکی خود را در خیابان ها سر می کنند و با مسائل زیادی از خشونت گرفته تا عدم دسترسی به آموزش روبرو می شوند. ابتدا به پروژه ای در مصر توجه کنیم که به حل این مشکل می پردازد.

    قاهره یکی از پرجمعیت ترین پایتخت های جهان عرب است. به گزارش کمیسر عالی پناهندگان در سازمان ملل، بیش از یک میلیون کودک خیابانی در این شهر وجود دارند که شب ها به آسانی دیده می شوند. آنها زیر فشارهای اقتصادی و اجتماعی مجبور به ترک خانواده شده و برای اندکی پول به دست فروشی، تمیز کردن و پیدا کردن جای پارک برای خودروها روی آورده اند.

    یک تشکل غیر دولتی به نام “فیس“، طرحی را برای آموزش و حمایت از این کودکان به اجرا درآورده است. بنیانگذار این تشکل غیر دولتی می گوید: “ما به آنها در کسب آموزش های غیر رسمی و مهارت های زندگی کمک می کنیم. یعنی مهارت هایی که به کار حفاظت از بچه ها در خیابان می آید. همچنین در مورد سلامتی و بهداشت و خطر سوء استفاده های جنسی و فیزیکی و قاچاق اعضای بدن و نیز حقوق کودکان، به آنها آموزش می دهیم.”

    از آغاز این پروژه در قاهره یعنی از سال ۲۰۰۷، بخش آموزش های غیر رسمی شامل ۲۸ هزار کودک شده، ۳۰ هزار نفر مهارت های زندگی دریافت کرده اند، ۱۱۳ نفر در یک مدرسه خصوصی آموزش دیده اند و بیش از ۳۰ نفر در سیستم مدارس عمومی ادغام شده اند.

    تجربه نشان داده که رشته های خلاق مانند موسیقی، هنرهای تجسمی و رقص دست آوردهای آموزشی خوبی داشته، اما همه کودکان به این آموزش ها دسترسی ندارند. به یک پروژه در استرالیا توجه کنیم.

    آکوت، پسر بچه ۱۱ساله چند سال قبل از سودان جنگ زده به استرالیا رسید و به مدرسه محلی رفت. این مجموعه مسکن دولتی در شهر ملبورن، خانه بسیاری از مهاجران جدید و خانواده های کم درآمد مانند خانواده آکوت است. مدرسه اکوت مانند بسیاری از مدارس عمومی در استرالیا، کلاس موسیقی یا هنر ندارند. در اینجاست که تشکل غیر دولتی “اتاق موسیقی” به میان می آید.

    یکی از دست اندرکاران “اتاق موسیقی” می گوید: “ما در اینجا هستیم به خاطر اینکه باور داریم که کودکان در آموزش خود به دسترسی به هنر، موسیقی، رقص و خلاقیت های دیگر نیاز دارند. متاسفانه در حال حاضر این مسئله در استرالیا مطرح نیست و از هر چهار کودک سه نفرشان از چنین امکانی در مدارس برخوردار نیستند. شواهد پژوهشی در برنامه ما نشان می دهد کودکانی که در برنامه های این اتاق شرکت کرده اند، حضورشان در مدرسه بیشتر شده و نتایج و نمره های تحصیلی آنها در حساب و خواندن و نوشتن بهتر بوده است. آنها همچنین روحیه بهتری دارند و اعتماد به نفس انها بالا رفته است.”

    در بسیاری از جوامع، دختران برای انجام کارهای معمول در خانه می مانند و پسر ها به مدرسه می روند. نگاهی می اندازیم به پروژه ای در هند که هدفش تغییر این روند است.

    در هند بیش از سه میلیون و ۷۰۰ هزار دختر به مدرسه نمی روند که این سومین آمار بزرگ در این زمینه در جهان است. در روستای “ردوا کالان” در منطقه سیروهی، با جانتو دیدار می کنیم که پس از مرگ پدر، رفتن به مدرسه برایش رویایی دور است.

    اما تیم جوانی از داوطلبان از “بنیاد آموزش دختران“، که به “گروه بالیکا” شهرت دارد، این وظیفه را برعهده گرفته است. این تشکل غیر دولتی برآنست تا با بسیج نیرو و اعمال نفوذ بر منابع دولتی و خصوصی، امکان آموزش با کیفیت را برای دختران فراهم کند.

    گروه “آموزش دختران” به توسعه و کاربرد شیوه های خلاقانه آموزش کودکان در مدارس دولتی دست زد و جانتو و همکلاس هایش به آموختن ریاضی و زبان پرداختند. آموزش مهارت های زندگی در امور اجتماعی و مالی، به دخترانی مانند جانتو کمک می کند تا در جامعه فعالتر شوند.

    نسخه کامل این گزارش را می توانید در برنامه “جهان دانش” مشاهده کنید.

    Ver video "معرفی سه طرح ابتکاری برای تحول در آموزش و پرورش"

  • آموزش چه نقشی در حفظ زبانهای اقلیت دارد؟

    یونسکو تخمین زده است که نیمی از ۶۰۰۰ زبانی که امروزه به آنها صحبت می شود، تا پایان قرن حاضر از بین خواهند رفت. یکی از نتایج این نابودی این است که گروهی از دانش آموزان که به زبان دومی به جز زبان مادری شان آموزش می بینند، نسبت به موضوعات درسی بی تفاوت می شوند. معلمان چه کمکی می توانند برای حفظ زبانهای اقلیتهای قومی انجام دهند؟

    کنیا؛ حفظ زبان قوم «یاکو»

    «یاکو» قبیله بومی کوچکی در مرکز کنیاست. این قبیله با جمعیت ۵۵۰۰ نفر یکی از کوچکترین قبیله ها در سراسر جهان به شمار می رود. اما گستره کاربرد زبان این قبیله از این هم محدودتر است. این زبان تقریبا از بین رفته است، چون اعضای قبیله یاکو تلاش کردند با سخن گفتن به زبان قوم ثروتمندترِ ماسای که دامدار هستند، شرایط زندگی خود را بهتر کنند. این کار نتایجی منفی برای زبان یاکو بدنبال داشت.

    در حال حاضر تنها ۱۰ نفر به زبان یاکو صحبت می کنند. استیون لِیتیکو ۸۴ ساله یکی از معدود کسانی است که به این زبان صحبت می کند و تنها کسی است که به این زبان مسلط است. وی تصمیم گرفته با تدریس زبان یاکو در مدرسه، این زبان را زنده نگه دارد.

    در دبستان محل ۲۳۰ دانش آموزِ قبیله تنها بلدند چند کلمه به این زبان صحبت کنند. روش خوبی هم برای آموزش این زبان وجود ندارد. بنابراین نمی توان گفت این دانش آموزان به زبان یاکو تکلم می کنند. استیون خیلی کارها را از حفظ انجام می دهد. تدریس او محدود به آموزش واژه هاست و از دستور زبان یا مکالمه خبری نیست. رئیس مدرسه می خواهد که روشهای آموزش بهتر شود.

    یک زبان شناس آلمانی پیش نویسی برای فرهنگ زبان یاکو آماده کرده که کمک بزرگی بوده است. از سوی دیگر نشان داده که تا چه حد احیای این زبان به وقت نیاز دارد. برای آموزش یاکو به کمک های دولت کنیا نیز نیاز است.

    مجارستان؛ تلاش کارشناس حقوق بشر در احیای زبان اقلیتها

    ریتا ایژاک کارشناس حقوق بشر سازمان ملل و بویژه حقوق اقلیت های قومی است. گزارش او درباره زبان اقلیتهای قومی نگرانی هایی را در این زمینه برمی انگیزد. خود او این نگرانی ها را می شناسد زیرا به یکی از پرشمارترین اقلیتهای تحت ستم اروپا تعلق دارد، یعنی کولی ها (اقلیت روما).

    وی می گوید: «من به تبار رومانیایی خودم افتخار می کنم. خانواده من زبان «رومان» ها را نمی داند و این بسیارغم انگیز است. اگر شما کمی با جوامع روما آشنا باشید شاید بدانید که گروه های رومای مختلفی وجود دارد و در برخی از آنها از هنگام تولد کودک به زبان روما سخن می گوید اما در برخی دیگر کودکان در جامعه ای هستند که در اکثریت آن جامعه ادغام شده اند و زبان روما را به ندرت به کار می برند.»

    استعمار یکی از عوامل تاریخی تهدید کننده موجودیت زبانها است. جهانی شدن و جذب در اکثریت جامعه یکی از عوامل اخیر نابودی این زبانها به شمار می آید. گاهی دولتها هراس دارند که زبانهای اقلیت یکپارچگی ملی و اتحاد را از بین ببرد.

    آیا تنها رعایت حقوق بشر می تواند زبان ها را نجات دهد؟ خانم ایژاک در اینباره می گوید: «البته حداقل شرایط لازم این است که مردم آزاد باشند در جمع و در خلوت به زیان خودشان صحبت کنند و کسی مانع از این کار نشود و نسبت به زبان تبعیض وجود نداشته باشد. این آزادی باید به اقلیتهایی که به زبان های متفاوت تکلم می کنند، داده شود. اما نکته مهمتر تضمین برخی حقوق است و تضمین این حقوق نیاز به صرف هزینه دارد.»

    در بیشتر موارد این هزینه ها صرف معلم، مدرسه و نوشتن فرهنگ لغات و کتابهای دستورزبان یا مجموعه ترانه ها و داستانهای عامیانه می شود. اما خلاقیت هم می تواند نتایج خوبی داشته باشد. در جوامعی که تعداد آموزگاران کفایت نمی کند، مادران بیکار می توانند در آموزش زبان به کودک نقش مؤثری داشته باشند.

    اسپانیا؛ تولد دوباره زبان «ائوسکارا»، زبان سرزمینهای باسک

    زبان اِئوسکارا (Euskara)، زبان سرزمینهای باسک یکی از زبانهایی است که به گفته یونسکو در معرض خطر ناپدید شدن است. در حال حاضر تلاشهایی برای حفظ این زبان در جریان است.

    زبان اِئوسکارا، زبان بومی سرزمین باسک و نواحی دیگری است که باهم «ائوسکال اریا» را می سازند. ساکنان این ناحیه عزم راسخ دارند که این زبان را زنده نگاه دارند.

    فرآیند حفظ زبان «ائوسکارا» در مراکز آموزشی موسوم به «ایکاستولاس» آغاز شده است. در این مدارس تمام دروس به این زبان است. والدین می توانند کودکان ۴ ماهه تا ۱۶ ساله خود را دراین مراکز ثبت نام کنند. در کل ۱۰۳ ایکاستولاس با ۵۰۴۰۰ کودک وجود دارد.

    بیشتر این مدارس، به شکل تعاونی اداره می شوند و شرکای اصلی پدر و مادر دانش آموزان و گاهی آموزگاران حرفه ای هستند. کودکان از این که می توانند به این زبان سخن بگویند راضی هستند. در مجموع ۴۳۰۰ آموزگار در ایکاستولاس مشغول به کار هستند.

    «فرهنگستان سلطنتی زبان سرزمینهای باسک» در شهر بیلبائو (در شمال اسپانیا، بزرگترین شهر سرزمین باسک و مرکز استان بیسکای) در سال ۱۹۱۹ تاسیس شده است. هدف آن تحقیق در مورد زبان ائوسکارا و حفظ این زبان است. ایجاد ایکاستولاس منجر به فرایند موسوم به ائوسکارا بَتوآ (euskara Batua)، فرایند اتحاد تمام لهجه های زبان سرزمینهای باسک شد.

    طی سالهای دیکتاتوری رژیم فرانکو که زبان ائوسکارا ممنوع اعلام شده بود، آکادمی عملاً نتوانست فعالیتهای خود را دنبال کند.

    برغم تلاشهای سالهای اخیر هنوز راه درازی باقی مانده تا گسترش زبان ائوسکارا باقی مانده است. به گفته «فرهنگستان زبان سرزمینهای باسک» در کل سرزمینهای باسک، حدود یک میلیون نفر به این زبان صحبت می کنند و طبق آمار رسمی طی ۵ سال گذشته تنها ۳۶ درصد کل مردم سرزمینهای باسک به این زبان حرف می زدند.

    زبان اقلیتها را نیز می توان با استفاده از اشعاری که به این زبان ها سروده شده اند، جان دوباره بخشید. برتسولاری، خواننده ای است که اشعاری فی البداهه به زبان ائوسکارا می خواند. او نیز بدنبال حفظ زبان و سنت باسک است. خواندن اشعار فی البداهه یا تدریس به زبان ائوسکارا، آنچه

    Ver video "آموزش چه نقشی در حفظ زبانهای اقلیت دارد؟"

  • جمهوری آفریقای مرکزی؛ زخمهایی که هنوز ترمیم نیافته اند

    یکسال پس از پایان سومین جنگ داخلی که جمهوری آفریقای مرکزی را ویران کرد، آرامشی متزلزل بر بانگی، پایتخت حکمفرما شده است.

    برغم برقراری آتش بس و حضور نیروهای بین المللی در این کشور، تنشها همچنان بالاست. جنایاتی که پس از کودتای مارس ۲۰۱۳ رخ داد، کشته ها و مجروحان زیادی برجای گذاشت.

    در بیمارستان عمومی بانگی، پزشکان متخخصص مراقبتهای ویژه از سازمان پزشکان بدون مرز یک لحظه دست از کار نمی کشند. مارین مونه، پزشک مراقبتهای ویژه می گوید: «گاهی دو یا چند مجروح را همزمان به اینجا می آورند. این اواخر، اوضاع کمی آرامتربوده است. هر روز کسانی را به اینجا می آورند که با تفنگ یا سلاح سرد مجروح شده اند.»

    ائتلاف گروه هاي شورشي موسوم به سلکا، به رهبری میشل جُتدیا جنایتی بی سابقه علیه غیر نظامیان غیرمسلمان مرتکب شدند. در مقابل، شبه نظامیان موسوم به “ضد بالاکا” که عمدتا مسیحی بودند، حملات خشونت آمیزی راعلیه مسلمانان آغاز کردند.

    بدنبال این درگیریها جمهوری آفریقای مرکزی صحنه خشونت و وحشت شد. پنج هزار نفر جان خود را از دست دادند و ۸۰۰ هزار نفر آواره شدند.

    بخش عمده ای از جوامع مسلمان به سمت شرق رانده شدند و جمعیت غیرمسلمان در غرب و در پایتخت متمرکز شدند.

    اردوگاه مپوکو، در نزدیکی فرودگاه بانگی بیش از ۱۰۰ هزار آواره رادر اوج درگیریها، در خود جای داد.

    بسیاری از این افراد از حانه و کاشانه خود دور افتاده اند و تنها شمار معدودی توانستند به خانه خود بازگردند. غیر مسلمانان ساکن پایتخت از جنایات نظامیان سابق “سلکا” فرار کردند.

    مسئول اردوگاه “مپوکو” می گوید: «تعدادی خانه ویران شده و تعدادی هم در آتش سوختند. خانه های مردم را غارت کردند. در این اردوگاه حدود ۲۰ هزار آواره هستند که در حال حاضر سقفی ندارند که زیر آن پناه بگیرند. آنها رنج می کشند. هیچ چیز ندارند و همچنین به دلیل ناامنی که در حال حاضر بر کشور حاکم است، نمی توانند به خانه هایشان بازگردند. »

    فردریک بوپوندو، یکی از آوارگان می گوید: «اوضاع ناامن است و نمی توانیم بیرون برویم. اگر امنیت برقرار بود و شبه نظامیان هم خلع سلاح می شدند، به خانه ام برمی گشتم.»

    در اردوگاه “مپوکو” این نگرانی بزرگ وجود دارد که دولت می خواهد از پایتخت برود. سلامت این آوارگان در وضعیت هشدار است. بیمارستانی که توسط پزشکان بدون مرز در اینجا برپا شده است، یکی از معدود تشکیلاتی است که برای حمایت از این آوارگان در کشور پیدا می شود.

    شبه نظامیان موسوم به “ضد بالاکا” در واکنش به قتل عام هایی که شورشیان “سلکا” مرتکب شدند، ۹۰ درصد مسلمانان را از غرب کشور راندند. باقی افراد به مناطق تحت حمایت سازمان ملل متحد در جمهوری آفریقای مرکزی پناهنده شده اند.

    در شهر کارنو حدود ۶۰۰ مسلمان در کلیسای شهر چند ماه منتظرند که شاید بتوانند روزی به خانه هایشان بازگردند.

    از بیم حمله شبه نظامیان کسی از کلیسا زیاد دور نمی شود. شهردار کارنو تلاش می کند با مشورت و هماهنگی معتمدان همه گروهها و رهبران شبه نظامیان موسوم به “ضدبالاکا” آرامش را به شهر بازگرداند.

    در چند متری کلیسا، خانه های مسلمانان آواره اشغال شده است. شهردار می گوید اقداماتی برای پیشگیری از غارت و آتش زدن این خانه ها انجام گرفته است.

    در حالی که کلیه فعالیتهای اقتصادی کشور عملا متوقف شده است انتظار می رود، بین دو طرف آشتی برقرار شود. پی یر دوتوآ، شهردار کارنو می گوید: «با همکاری شورای بزرگان شهر و کشیشان همه کار برای برپا نگهداشتن این ساختمانها انجام داده ایم. این خانه ها جزو اموال افراد هستند، حتی اگر صاحبان آنها در اینجا نیستند باید تا برقرار آشتی، از آنها حفاظت کنیم.»

    وضعیت بهداشت و درمان مدتهاست فاجعه بار است. در شهر کارنو هم مانند بقیه نقاط کشور، پزشکان بدون مرز خدمات پزشکی عمومی را فراهم می کنند.

    مالاریا، عفونت های تنفسی و ایدز، در بیمارستان کارنو بسیار رایج هستند و موارد سوء تغذیه کودکان روزبه روز بیشتر می شود.

    یک متخصص کودکان از سازمان پزشکان بدون مرز می گوید: «وقتی که این وقایع در جریان بود، مواد غذایی که به ما می رسید، کمتر و کمتر می شد چون پدرومادرها آواره شده بودند. برخی به جنگل پناه برده بودند، بقیه در جستجوی محلی بودند که پنهان شوند. وقایع امکان کشت وکار را از بین برده بود. درنتیجه کودکان چیزی برای خوردن نداشتند. از زمانی که اوضاع آرام تر شده است، مواد غذایی بیشتر به دستمان می رسد.»

    این فقر، با منابع سنگ های معدنی موجود در این منطقه در تضاد است. خرید سنگهای قیمتی مانند الماس از جمهوری آفریقای مرکزی مشمول تحریم است، اما صادرات این سنگها همچنان ادامه دارد و منافعش عاید قاچاقچی ها می شود.

    جرم و جنایت امری عادی شده است. کاروانهای تجاری و کاروانهای حامل کمکهای بشر دوستانه در مسیر جاده ای که تا شرق کشور و تا مرز کامرون پیش می رود، مرتبا مورد حمله قرار می گیرند و محمولاتشان غارت می شود.

    بربراتی، دومین شهر بزرگ جمهوری آفریقای مرکزی است. اینجا هم زندگی با مرگ شانه می ساید و نیازهای پزشکی فراوانی وجود دارد.

    میشل بیماکو، مدیر بیمارستانهای منطقه بربراتی می گوید: «امروز افراد زیادی به بیمارستان می آیند چون درمان رایگان است. اما در شروع کار که درمان رایگان وجود نداشت مجبور بودند به روش های سنتیِ درمان در محل زندگی شان روی بیاورند. با درمان مجانی کودکان را به بیمارستان می آورند، در غیر اینصورت کودکان را به اینجا نمی آورند.»

    پزشکان بدون مرز در درمانگاه های دیگری در سطح شهر خدمات پزشکی ارائه می دهند.

    از وقتی که جمعیت مسلمان از محله “پوتوپوتو” بیرون رانده شده اند، تعداد بیماران درمانگاه کاهش یافته است. خانه ها و مساجد مسلمانها ویران شده است.

    این فجایع واکنشی بود به کشتار مردم غیرمسلمان که توسط گروه “سلکا” در طول درگیری ها انجام شد. رئیس درمانگاه می گوید که نمی تواند روزی را تصور کرد که این دو دسته بتوانند دوباره در کنار یکدیگر زندگی کنند.

    رئیس مرکز بهداشت

    Ver video "جمهوری آفریقای مرکزی؛ زخمهایی که هنوز ترمیم نیافته اند"

  • دبیرکل جدید ناتو: توسل به روشهای پلیسی تناقضی با معیارهای جامعه دمکراتیک ندارد

    ینس استولتنبرگ، نخست وزیر پیشین نروژ که زمانی در جامه فعالان صلح، در جمع معترضان جنگ ویتنام، مقابل سفارت آمریکا در اسلو حضور پیدا کرده بود اکنون یکی از قدرتمندترین اتحادهای نظامی دنیا را رهبری می کند. از اول اکتبر سمت دبیر کلی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو، به او واگذار شده است. مهمترین چالش های پیش روی او کدامند؟ جیمز فرانی، خبرنگار یورونیوز در این مورد در مقر ناتو در بروکسل با آقای استولتنبرگ گفتگویی انجام داده است.

    یورونیوز: با تشکر آقای دبیرکل، عمده ترین دیدگاه استراتژیک شما برای سازمان طی پنج سال آتی چیست؟

    ینس استولتنبرگ: «اینکه ناتو را قوی نگه دارم و در عین حال با همکاری شرکایمان موجب ثبات در نوار همسایگی مان شوم. باید کاری کنیم تا نوار ارتباطی بین اروپا و آمریکای شمالی مثل صخره مستحکم باقی بماند. نشست مهم و عظیمی ابتدای ماه سپتامبر برگزار کردیم که طی آن تصمیمات مهمی اتخاذ شد. دقیقا به این مربوط می شد که چگونه می توان ناتو را قدرتمند نگه داشت. بعنوان نمونه تصمیم گرفتیم تا یک «برنامه عمل آمادگی» را به اجرا درآوریم که هدفش در واقع آماده نگه داشتن نیروها و افزایش ظرفیت های نظامیمان است.»

    یورونیوز: یکی از مسائل مهم که همیشه با نام سازمان شما همراه بوده مسئله هزینه های دفاعی بویژه در بین اعضای اروپایی است. در پاسخ به اروپایی ها که در شرایط فعلی درگیر سیاستهای ریاضتی هستند چه باید گفت؟ شهروندانی که برای افزایش هزینه های دفاعی باید از میزان رفاه، کمک های اجتماعی و بودجه آموزشی شان کاسته شود.

    ینس استولتنبرگ: «من درک می کنم که این تصمیم و انتخاب سختی است. ولی در عین حال، فکر می کنم باید توافقی را که همین چند هفته پیش صورت گرفته، دنبال کنیم. سران همه کشورها و دولتها به این نتیجه رسیدند که حداقل کاری که در شرایط فعلی باید کرد این است که کاستن از هزینه های دفاعی متوقف شود و طی دهه آینده هم به مرور آنها را افزایش داد. چیزی که طی سالهای گذشته در ناتو شاهدش بودیم کاستن هزینه های دفاعی بود. اما همزمان کشورهای اطراف ما نظیر روسیه، بودجه دفاعی خود را افزایش زیادی دادند. بنابراین زمان وارونه کردن این وضعیت فرا رسیده است.»

    یورونیوز: در مورد رابطه با روسیه صحبت کنیم. زمانیکه نخست وزیر نروژ بودید ظاهرا روابط خوبی با ولادیمیر پوتین داشتید. او هم بهار گذشته در یک مصاحبه یادآور شد که حتی با شما روابط شخصی دارد. روابطتتان را با رییس جمهوری روسیه چگونه توصیف می کنید؟

    ینس استولتنبرگ: «نروژ و روسیه سالهای سال در زمینه های مختلف همکاری داشته اند. من هم طبعا روابط کاری را با رهبران روسیه توسعه دادم.»

    یورونیوز: آخرین باری که با آقای پوتین صحبت کردید، چه زمانی بود؟

    ینس استولتنبرگ: «دقیقا خاطرم نیست ولی زمانیکه نخست وزیر بودم با هم تلفنی گفتگو داشتیم و چند بار هم در زمان نخست وزیری، او را از نزدیک ملاقات کردم. با توجه به اینکه پارسال از سمت نخست وزیری استعفا دادم تاریخ آخرین دیدار ما هم به قطعا به قبل آن برمی گردد. اما در نگاه کلی، روابطی که نروژ با روسیه داشته بر مبنای قدرت نظامی ما و عضویت ما در پیمان آتلانتیک شمالی قرار داشته است. بنابراین تناقضی بین طرفدار «قدرت نظامی بودن» و همزمان طرفدار «روابط سازنده بیشتر با روسیه بودن»، وجود ندارد.»

    یورونیوز: برای بارسازی این روابط چه چیزی باید اتفاق بیفتند؟ به چه شرایطی نیاز است؟

    ینس استولتنبرگ: «روسیه باید رویه خود را تغییر دهد. آنها باید در تطابق با قوانین حقوق بین الملل گام بردارند. باید در راستای تعهدات بین المللی خود عمل کنند. ما به این نیاز داریم تا بتوانیم در آینده همکاری های خود را با آنها تقویت کنیم.»

    یورونیوز: اجازه دهید به تهدیدات داعش بپردازیم. فعالیت آنها در نزدیکی مرزهای ترکیه متمرکز شده است. ناتو برای مقابله با این تهدید چه کار بیشتری می تواند انجام دهد؟ اینگونه بنظر می رسد که سازمان در وضعیت فعلی کمی حالت عقب نشینی بخود گرفته باشد؟

    ینس استولتنبرگ: «مسئولیت اصلی ناتو حمایت از همه کشورهای عضو و متحد است. برای حفاظت از ترکیه موشکهای پاتریوت را در این کشور مستقر کرده ایم تا اینگونه به آنها کمک کنیم در برابر هر گونه خشونت و درگیری های خونباری که پیش تر در سوریه و هم اکنون در عراق شاهدش هستیم، از خودشان حراست کنند. و قطعا در این راستا گام بر می داریم. بعلاوه در نشستمان در ولز توافق کرده ایم با تقویت و تجهیز نیروهای امنیتی عراق، به این کشور در دفاع از ملتش یاری برسانیم. علاوه بر این، وقتی جنگجویان به اروپا برمی گردند هم، ما کمک می کنیم و تبادل اطلاعاتی داریم. بنابراین توانایی داریم از تبدیل شدن آنها به یک تهدید و خطر بالقوه حملات تروریستی در خاک کشورهایمان جلوگیری کنیم.»

    یورونیوز: مسئله «جنگجویان خارجی» را مطرح کردید که برای من جالب است. دنیا واکنش با وقار شما به قتل عامی که برویک سه سال پیش در نروژ براه انداخت را فراموش نمی کند. شما آن موقع در اسلو، پاسخ مناسب را فضای باز بیشتر و دمکراسی بیشتر دانستید. در مورد مبارزه با این «جنگجویان خارجی» تفاوت در کجاست؟ آیا باید از همان استراتژی استفاده کنیم؟

    ینس استولتنبرگ: «دفاع از ارزشهایمان حیاتی است و اهمیت زیادی دارد برای اینکه آنها جامعه باز و دمکراتیک را هدف قرار داده اند. کاری که هر دفعه ای که تروریستها ما را تهدید می کنند باید انجام دهیم، دفاع از ارزشهای محوری جوامع باز و دمکراتیکمان است. اما قطعا در این راستا به همکاری پلیس و نیروی قهری هم نیازمندیم. باید بتوانیم از خودمان دفاع کنیم و این دقیقا ماموریت ناتو است. البته وقتی پای حرف فعالیت های ضدتروریستی به میان می آید، راه تنها راه نظامی نیست و تا حد زیادی پلیسی و اطلاعاتی هم هست. بنابراین سازمانهای زیادی در کشورهای ما در مبارزه با تروریستها و همینطورخنثی کردن خطرهای بالقوه بازگشت «جنگجویان خارجی» به کشورهایشان، با هم همکاری می کنند.»

    یورونیوز: نکته من دقیقا این

    Ver video "دبیرکل جدید ناتو: توسل به روشهای پلیسی تناقضی با معیارهای جامعه دمکراتیک ندارد"

Esta Pagina participa en el Programa de Afiliados de Amazon EU y Amazon Services LLC, un programa de publicidad para afiliados diseñado para ofrecer a sitios web un modo de obtener comisiones por publicidad, publicitando e incluyendo enlaces a Amazon.es y Amazon.com

Utilizando el siguiente enlace podrás encontrar una página en la que se muestra la política de privacidad de esta web. Puedes usar el siguiente enlace para ver nuestras normas de uso. Si encuentras algún contenido inadecuado, puedes denunciarlo utilizando el siguiente enlace. Haciendo click en el siguiente enlace puedes ver el Aviso Legal de este sitio web.

Utilizamos cookies para medir y analizar el tráfico de este sitio web. Más información.