Videos relacionados con مانه پزشکی دختر برهنه

استرالیا: مادر۸ کودک کشته شده، متهم شناخته شد

جمعیتی خشمگین متهمِ به تجاوز جنسی را در هند زجرکش کرد

جمعیتی انبوه و خشمگین روز پنجشنبه در شهر دیماپور واقع در ایالت ناگالند هند یک متهم به تجاوز جنسی را زجرکش کردند.

هزاران نفر در روز حادثه، دروازه های زندان این شهر را شکستند، متهم را بیرون کشیدند، برهنه اش کردند، او را کشتند و جسدش را از برج ساعت میدان مرکزی دیماپور آویختند.

فرید خان ۳۵ ساله، مهاجری بنگلادشی و مسلمان و متهم به تجاوز جنسی به دختری ۱۹ ساله بود.

اکثر ساکنان ایالت ناگالند واقع در شمال شرق هند مسیحی هستند.

بدنبال این حادثه دولت هند در دیماپور وضعیت منع رفت و آمد اعلام کرد.

تیراندازی دیروز پلیس هند برای متقرق کردن جمعیت یک کشته و چندین مجروح برجای گذاشته است.

هند این روزها بخاطر بحث دوباره پیرامون تجاوز جنسی و ممنوعیت پخش فیلم «دختر هند»، مستندی در همین خصوص، فضایی پرتنش دارد.

این فیلم داستان تجاوز گروهی به دختری دانشجو در سه سال پیش است، حادثه ای که خشم و نفرت و اعتراض هندی ها را برانگیخته بود.

معضل خشونت علیه زنان در هند پدیده ای رایج است. بر اساس آمار در هر ۲۱ دقیقه در هند پهناور و پرجمعیت یک مورد تجاوز جنسی اتفاق می افتد.

Ver video "جمعیتی خشمگین متهمِ به تجاوز جنسی را در هند زجرکش کرد"

ترکیه ۹ شهروند بریتانیایی را در نزدیکی مرز سوریه بازداشت کرد

ارتش ترکیه اعلام کرد که ۹ شهروند بریتانیایی را نیمه شب گذشته (چهارشنبه) در حالی که سعی داشته اند از مرز جنوبی این کشور بگذرند و وارد سوریه بشوند، بازداشت کرده اند.

ارتش ترکیه جزئیات بیشتری در مورد هویت آنها منتشر نکرده است، اما به گفته رسانه های محلی دست کم دو تن از آنها زن هستند که در جریان عملیات جستجو و گشتزنی نیروهای ارتش در استان هاتای بازداشت شده اند.

نیروهای امنیتی و نظامی ترکیه دو هفته است که به دنبال یک گروه دانشجوی پزشکی بریتانیایی هستند که گفته می شود برای کار در یک بیمارستان تحت کنترل داعش در سوریه، به ترکیه سفر کرده اند.

مقامات ترکیه گفته اند که افراد بازداشت شده ربطی به آن گروه دانشجو ندارند.

ترکیه اخیرا تدابیر جدیدی برای کنترل بیشتر و بهتر مرزهای خود با سوریه در نظر گرفته است، به ویژه پس از آنکه بریتانیا با انتقاد شدید از مقامات ترکیه اعلام کرد که در ماه فوریه گذشته، سه دختر نوجوان بریتانیایی از مرزهای این کشور گذشته و به داعش در سوریه پیوسته اند.

Ver video "ترکیه ۹ شهروند بریتانیایی را در نزدیکی مرز سوریه بازداشت کرد"

کمک خلبان ایرباس سقوط کرده در جستجوی «شهرت و تغییر سیستم»

ماریا، دوست دختر سابق «آندره آس لوبیتس»، کمک خلبان هواپیمای ایرباس شرکت هواپیمایی جرمن وینگز که عمدتا باعث سقوط این هواپیما شد در مصاحبه با روزنامه بیلت سخنان لوبیتس را به یاد می آورد که به او گفته بود روزی دست به کاری می زند که «سیستم را تغییر دهد» و با این کار «همه مردم نامش را خواهند شناخت و آنرا به خاطر خواهند سپرد.»

تحقیقات نشان می دهد این کمک خلبان آلمانی دچار بیماری افسردگی بوده و در زمانی که خلبان هواپیما از کابین خارج شده، با قفل کردن در کابین مانع بازگشت خلبان شده است. او سپس با فشار دادن دکمه کاهش ارتفاع عمدا هواپیما را بسمت سقوط هدایت کرده است.

کلنل پاتریک تورون، از نیروهای ژاندارمری فرانسه می گوید: «ما بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ شی جمع کرده ایم که متخصصان هنوز در آزمایشگاه پزشکی قانونی در حال کار روی آنها هستند. در اینجا پزشکان هر قطعه ای که می تواند در شناسایی هویت افراد کمک کند را بررسی می کنند و در بخش ویژه ژنتیکی با اطلاعات بدست آمده از قربانیان مورد مقایسه قرار می دهند تا هویت آنها شناسایی شود.»

این هواپیمای ایرباس با ۱۵۰ مسافر از بارسلون راهی دوسلدورف آلمان بود که به دلایلی

Ver video "کمک خلبان ایرباس سقوط کرده در جستجوی «شهرت و تغییر سیستم»"

مرگ روزانه صدها کودک به دلیل عدم دسترسی به توالت

عدم دسترسی به سرویس های بهداشتی نظیر توالت و حمام، روزانه باعث مرگ ۲۰۰۰ کودک در کشورهای توسعه نیافته بر اثر بیماری هایی نظیر اسهال و وبا می شود.

براساس گزارش سازمان ملل در آستانۀ روز جهانی “توالت“، بیش از دو و نیم میلیارد نفر در جهان از داشتن توالت بهداشتی و استاندارد محروم هستند که این مساله خود یکی از مهمترین عوامل انتقال بیماری های واگیردار بشمار می آید.

از این تعداد، بیش از یک میلیارد نفر فاقد توالت هستند و برای قضای حاجت و رفع نیاز خود مجبورند به فضاهای باز بروند که این امر در کشورهای آسیایی، هند و آفریقا بیشتر دیده می شود.

به موضوع فقدان توالت سالم و بهداشتی باید عدم دسترسی به آب آشامیدنی و سالم را نیز افزود که خود یکی از دلایل افزایش بیماری هایی مانند وبا، ابولا و تیفوئید است. آب رودخانه ها یکی از منابع اصلی انتقال این بیماری هاست که توسط مردم در کشورهایی نظیر هند و کشورهای آفریقایی هم برای مصرف غذایی و هم برای شستشو مورد استفاده قرار می گیرد.

تنها در لیبریا که بیشترین مبتلایان به ابولا در آن ثبت شده است، نیمی از مردم توالت ندارند و از فضاهای باز یا مکان های عمومی برای رفع این نیاز خود استفاده می کنند.

در این کشورها، نبود سیستم آب و فاضلات سالم کاملا مشهود است. فلور آندرسون، یکی از کارشناسان سازمان جهانی غیرانتفاعی آب و فاضلاب می گوید: “بحران ناشی از ابولا که در حال حاضر رو به گسترش است، فقدان امکانات پزشکی را علیرغم تلاش پزشکان و پرستاران در بیمارستان ها نشان داد. این موضوع مختص امروز نیست. از سال ۲۰۰۰ به این سو، بیش از ده میلیون کودک به دلیل نداشتن آب سالم و تغذیه از بین رفته اند.”

بر اساس گزارش سازمان ملل، زن ها و کودکان بیشتر از مردان از این مساله رنج می برند. به استناد سازمان جهانی توالت، فراهم کردن توالت ایمن و بهداشتی می تواند موجب تامین امنیت زنانی شود که در کشورهایی مانند هند مجبور هستند برای رفع نیاز خود به فضاهای باز و خارج از روستاهای خود بروند و گاه مورد حمله قرار می گیرند.

در یکی از این موارد، دو دختر ۱۲ و ۱۴ ساله در روستایی در هند، هنگامی که برای رفع نیاز خود نیمه شب به خارج از روستا رفته بودند، توسط مردانی مورد تجاوز قرار گرفته و سپس به دار آویخته شده اند.

کسار، یکی از زنان روستایی در راجستان می گوید: “رفتن به خارج از روستا برای قضای حاجت، عزت ام را پایین می آورد اما چاره ای ندارم. و وقتی عابری، زن یا مرد نزدیک می شود مجبورم بایستم و این مساله آزار دهنده است.”

سازمان ملل از نهادها و سازمان های غیردولتی خواسته است ساخت توالت های بهداشتی در کشورهای توسعه نیافته و فقیر دنیا را در دستور کار خود قرار دهند. دولت هند نیز ۱۸ میلیارد یورو برای ساخت توالت در خانه های محلات فقیرنشین اختصاص داده است.

به گزارش سازمان جهانی بهداشت، تلاش های جهانی برای بهبود شرایط استفاده از توالت تمیز سرعت یافته اما کمبود منابع مالی در برخی از این کشورها مانع بزرگی محسوب می شود.

به این موضوع باید ارادۀ سیاسی دولت ها را نیز افزود که می تواند در ساخت و ساز توالت های سالم و بهداشتی موثر باشد.

Ver video "مرگ روزانه صدها کودک به دلیل عدم دسترسی به توالت"

هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت خانگی می میرد

خشونت علیه زنان در همه جوامع وجود دارد و تقریبا یک شکل است با این تفاوت که در برخی از کشورها می توان از طریق مراجع قانونی به آن اعتراض کرد اما در برخی از کشورها، زنان مجبور هستند در برابر این خشونت ها، سکوت کنند.

در صورتیکه قانون نیز به شکلی باشد که تحمل این خشونت ها را تایید کند یا زمینۀ دادخواهی را فراهم نکند، بر شدید شدن خشونت ها می افزاید.

در کنیا، زنان در اعتراض به حملۀ مردان به زنانی که دامن های کوتاه به تن داشتند، به خیابان آمدند و با سردادن این شعار که، “لباس من، انتخاب من است“، به اینکه نوع پوشش زنان را عامل جلب نظر مردان می دانند، اعتراض کردند.

اعتراضی که مراجع قضایی نه تنها حمایتی از آن نکردند بلکه حمله کنندگان به زنانی را که دامن کوتاه به تن می کردند، تنها به پرداخت یک جریمۀ کمتر از یک یورو محکوم کردند. امری که موجب تکرار حمله به زنان دامن پوش شد. اینجا هم مثل خیلی جاهای دیگر، متجاوزان نوع پوشش زنان را عامل تحریک آنها به خشونت و تجاوز عنوان می کنند.

به گفتۀ سیسیلیا برندا، فعال حقوق بشر در کنیا زنان در این کشور با هم گونه خشونتی روبرو هستند. وی می گوید: “موارد خشونت علیه زنان اخیر در این کشور بیشتر شده است. این خشونت ها تنها سلب حقوق آنها نیست. آنها تحت خشونت جنسی قرار گرفته اند و موارد مکرر تجاوز هم وجود دارد. نمی توان آن را به نوع لباس پوشیدن زنها مربوط دانست چرا که در میان زنانی که به آنها تجاوز شده، یک مادربزرگ ۸۰ ساله هم دیده می شود. حتی یک مورد تجاوز به یک کودک ۷ ساله ثبت کرده ایم.”

شمار زیادی از زنانی که تحت خشونت قرار می گیرند، سکوت پیشه می کنند و بخش قابل توجهی از این خشونت ها، غالبا هم ریشه سنتی دارد که از آنجمله می توان به ختنۀ زنان اشاره کرد.

بر طبق تحقیقات منتشر شده توسط نشریۀ پزشکی لانست، نزدیک به ۱۴۰ میلیون زن در سراسر دنیا تحت عمل وحشیانۀ بریدن آلت تناسلی قرار گرفته اند و هرساله، نزدیک به ۳ میلیون دختر در آفریقا در معرض این خطر هستند.

این گزارش می افزاید که ۷ درصد از زنان در دنیا یکبار در زندگی خود مورد تجاوز قرار گرفته اند. و سی درصد نیز از خشونت های خانگی رنج می برند.

عرف و سنت در خیلی از کشورها، زنان را به سکوت و تحمل این خشونت ها تشویق می کند. رقیه پروان، زنی است که در روستایی در پاکستان زندگی می کند و در نتیجۀ پاشیدن اسید توسط همسر مست خود، به هنگامی که خواب بوده، صورتش را از دست داده است. چشم و گوش چپ این زن کاملا از بین رفته و علاوه بر وی، پسر خردسالش نیز که در کنار وی خوابیده بوده، از ناحیه کمر آسیب دیده است.

رقیه می گوید: “من یکی از قربانیان اسیدپاشی در این کشورم. فردا فرد دیگری تحت همین خشونت قرار می گیرد چرا که قانون برای افرادی نظیر من وجود ندارد. قانون فقط از ثروتمندها حمایت می کند و مردم فقیری مثل من هیچ امیدی به عدالت نداریم. تنها کاری که از دستم برمی آید، نفرین همسرم در دعاهای روزانه ام است.”

در بسیاری از موارد، این خشونت ها به یک تراژدی ختم می شود و زنان جان خود را از دست می دهند. آمارها نشان می دهد که هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت اعمال شده توسط مردان خانواده اعم از همسر یا پدر یا برادر، جان خود را در دنیا از دست می دهد. تنها در فرانسه، هر دو روز و نیم، یک زن قربانی خشونت مردان است.

در یکی از این خشونت ها، که سروصدای زیادی هم به پا کرد، قتل دختربرگزیدۀ هندوراس توسط دوست پسرش بود. این مرد، نامزد خود را تنها به خاطر اینکه با مرد دیگری رقصیده است، با گلوله به قتل رساند.

Ver video "هر سه روز، یک زن بر اثر خشونت خانگی می میرد"

آخرین خواسته ریحانه جباری قبل از اجرای حکم اعدام

OK
آخرین خواسته ریحانه جباری قبل از اجرای حکم اعدام

ریحانه جباری، زن جوان ایرانی که روز شنبه به دار آویخته شد، در وصیتنامه صوتی که پیش از اعدام ضبط شده از مادرش می خواهد تا کلیه اعضای بدن وی را اهدا کند.

ریحانه جباری هفت سال پیش به اتهام قتل بازداشت شد. او در جلسات دادگاه همیشه تکرار کرد که برای دفاع از خود در برابر تعرض جنسی مرتضی سربندی، پزشک ۴۷ ساله و کارمند سابق وزارت اطلاعات مرتکب این قتل شده است.

ریحانه در بخشی از وصیتنامه خود خطاب به مادرش می گوید: «نمی خواهم زیر خاک بپوسم. نمی خواهم چشم یا قلب جوانم خاک شود. التماس کن که ترتیبی داده شود که به محض دار زدنم، قلب، کلیه، چشم، کبد، استخوان ها و هر چیزی که قابل پیوند زدن است، از بدنم جدا و به کسی که نیاز دارد، هدیه شود. نمی خواهم گیرنده عضو، نامم را بداند، گلی برایم بخرد یا حتی فاتحه ای برایم بخواند.»

برای شنیدن فایل صوتی اینجا کلیک کنید

با وجود درخواستهای فعالان حقوق بشری در داخل و خارج از ایران برای توقف مجازات اعدام ریحانه جباری، مقام های ایران حکم اعدام وی را روز شنبه به اجرا گذاشتند.

اعدام خانم جباری باعث واکنشهای بسیاری در ایران و محکومیت این اقدام از سوی مقام ها و نهادهای بین المللی شد.

روز سه شنبه سه تن از اعضای گروه فمن در مقابل سفارت ایران در برلین در اعتراض به اعدام ریحانه جباری تجمعی برهنه برگزار کردند.

بخشی از متن وصیت نامه صوتی ریحانه جباری در پی می آید:

شعله جان، امروز فهمیدم که چه اتفاقی افتاده؛ فهمیدم حالا دیگر در نوبت اجرای حکم قصاص قرارگرفته ام. از تو گله دارم که چرا خودت به من نگفتی که به آخرین صفحهٔ کتاب زندگی ام رسیده ام. به نظر تو این حق من نبود که بدانم؟! تو که میدانی چقدر از غمگین بودنت شرم زده ام، چرا فرصت عذر خواهی و یا بوسیدن دست خودت و بابا را برایم کوتاه تر کردی؟!

دنیا به من اجازهٔ نوزده سال زندگی را داد، آن شب شوم می باید من کشته می شدم، جسدم در گوشه ای از شهر می افتاد و بعد از چند روز نگرانی، پلیس شما را برای شناسایی ام به پزشکی قانونی می برد و تازه آنجا می فهمیدید که به من تجاوز هم شده!

قاتل هرگز پیدا نمی شد زیرا ما زر و زور آن ها را نداریم و همهٔ شما رنجور و شرم زده به زندگی تان ادامه می دادید، چند ماه یا چند سال بعد هم دق می کردید و تمام!

اما با آن ضربهٔ لعنتی، قصه عوض شد، جسدم نه در بیابان ها، که در گور زندان «اوین» و بندهای بالا و پایین و انفرادی و حالا در زندان گور مانند شهر ری رسیده است. اما تسلیم سرنوشت باش و هرگز گلایه نکن!

تو بهتر از من می دانی، مرگ پایان زندگی نیست! تو یادم دادی هر انسانی به دنیا می آید تا تجربه ای کسب کند و درسی یاد بگیرد و با هر تولد، رسالتی بر دوش انسان گذاشته می شود. من یاد گرفتم که گاهی باید جنگید.

یادت هست داستان نیچهٔ فیلسوف را برایمان می گفتی که به مرد گاریچی که به اسبش شلاق می زد، اعتراض کرد و صاحب اسب شلاق را به سر و صورت نیچه کوبید و در نهایت به مرد سنجابی. تو می گفتی، او به همه یاد داد که در راه خلق یک ارزش باید ایستاد، حتی اگر بمیری! تو به ما یاد دادی که در گیرودار مدرسه، دعوا ها و چقولی های کودکانه باید خانم بود. یادت هست چقدر روی رفتار ما تأکید داشتی؟! تجربه ات غلط بود!

وقتی به حادثه پرت شدم، آموزشم کمکی به من نکرد. رفتار آرامم در دادگاه مرا به خونسردی در قتل و جنایت کار بی رحم بودن متهم کرد. اشک نریختم، التماس نکردم و کولی وار هوار نزدم. چون به حمایت قانون اطمینان داشتم، اما متهم شدم به بی تفاوتی در برابر جنایت.

می بینی! من که حتی پشه ها را نمی کشتم و سوسک را با شاخکش بیرون می انداختم، شدم جانی، آن هم با قصد قبلی! رفتارم با حیوانات تمایل به پسر بودن تعبیر شد و قاضی حتی به خودش زحمت نداد که توجه کند. هنگام حادثه ناخن هایم بلند و سوهان کشیده بود و بی توجه به این گفت که من بوکسر بوده ام.

چه خوش خیال بودیم که از قضات توقع عدل و داد داشتیم. او هرگز از خود نپرسید که آیا دست هایم ضمانتی ورزشکاران به خصوص ورزشی مثل بوکس را ندارد. در این کشور که تو عشقش را در دلم کاشتی، هیچ کس مرا نخواست و هیچ کس حمایتم نکرد، وقتی زیر ضربه های بازجو فریاد می زدم و رکیک ترین الفاظ را می شنیدم. وقتی آخرین نشانهٔ زیبایی را از خودم دور کردم و موهایم را تراشیدم جایزه گرفتم، یازده روز انفرادی!

شعله جان گریه نکن به چیزهایی که از من می شنوی! من همان روزهای اول در آگاهی، وقتی پیر دختری به اسم مأمور آگاهی از خجالت ناخن هایم درآمد، فهمیدم زیبایی چیزی نیست که مطلوب این دوره باشد، زیبایی ظاهر، زیبایی افکار و آرزوها، زیبای خط، زیبایی چشم و بینش و حتی داشتن صدایی خوش.

مادر عزیزم، جهان بینی من عوض شده و تو مسئولش نیستی. حرف هایم تمامی ندارد و همه را به کسانی داده ام تا اگر زمانی دور از چشم تو و بی خبر اعدامم کردند، به تو برسانند. من ارثیهٔ کاغذی فراوانی برایت گذاشته ام.اما قبل از مرگ چیزی می خواهم که تو باید با تمام توان از هر راهی که می توانی برایم فراهم کنی. در واقع این تنها چیزی است که از این دنیا، کشور و از تو می خواهم. می دانم برای این کار نیاز به زمان داری، به همین دلیل این بخش از وصیت نامه ام را زودتر به تو می گویم.

تو را به خدا اشک نریز و گوش کن! از تو می خواهم به دادگاه بروی و تقاضایم را بگویی. از داخل زندان امکان نوشتن چنین نامه ای را که به تأیید رئیس زندان برسد، ندارم و تو باید یک بار دیگر برایم عذاب بکشی. این تنها چیزی است که اگر برایش التماس کنی ناراحتم نمی کند، هرچند بارها به تو گفته ام برای نجاتم از اعدام التماس نکن.

مهربان مادرم، شعله جانم، عزیزتر از جانم، نمی خواهم زیرخاک بپوسم. نمی خواهم چشم یا قلب جوانم خاک شود. التماس کن که ترتیبی داده شود که به محض دار زدنم، قلب، کلیه، چشم، کبد، استخوان ها و هرچه که قابل پیوند زدن است، از بدنم جدا و به ک

Ver video "آخرین خواسته ریحانه جباری قبل از اجرای حکم اعدام"