Videos relacionados con aeolian

Om Unit - Ulysses (Official Music Video Civil Music 2012 - taken from Aeolian EP )_hd

Etude in Ab major (Op 25 No 1) - Chopin

Música: https://musopen.org/

Ver video "Etude in Ab major (Op 25 No 1) - Chopin"

محققان اروپایی بدنبال راهی امن برای ذخیره دی اکسید کربن در بستر دریاها

آیا می توان برای خلاص شدن از دی اکسید کربن مازاد، آن را زیر بستر اقیانوسها ذخیره کرد؟ در صورت رواج این روش چه اتفاقی برای اکوسیستم رخ خواهد داد؟ یک طرح اروپایی موسوم به «ای-دی اکسید کربن» (E-Co2) از دریای شمال تا دریای مدیترانه بدنبال پاسخ این پرسش است. برای تجزیه و تحلیل رفتار گاز در اعماق دریا، محققان از سراسر اروپا از فن آوریهای مخصوص استفاده می کنند.

در جزایر ائولیان (Aeolian) در دریای تیرنی درکرانه های غربی ایتالیا، محققان فرایند جداسازی و ذخیره دی اکسید کربن را بررسی می کنند. هدف اصلی کاهش تولید گازهای گلخانه ای است که سبب گرم شدن زمین می شوند.

کلاوس والمن، متخصص زمین شناسی دریایی و مسئول هماهنگ کننده این طرح می گوید: «ایده اصلی این است که از ورود دی اکسید کربن حاصل از زغال سنگ در نیروگاهها به اتمسفر جلوگیری شود. زیرا باعث تغییرات اقلیمی می شود. در نتیجه دی اکسید کربن را جدا می کنیم و بعد آن را در حفره های زیر زمین ذخیره می کنیم. می توان این کار را روی ساحل و یا در مناطق دور از ساحل در دریا انجام داد. در اروپا زیر بستر دریاها در مناطق دور از ساحل امکانات بیشتری هست و برای این کار مناسبتر است.»

در جزایر ائولیان در قلب مدیترانه، دانشمندان در تلاشند تا ببینند دی اکسید کربنی که از مخازن زیر دریا نشت می کند و وارد آب دریا می شود، چگونه در دریا پخش می شود. در این مجمع الجزایر آتشفشانی ذخایر طبیعی کربن دی اکسید وجود دارد.

چینزیا دویتور، پژوهشگر زمین شناسی دریایی و از دیگر مسئولان طرح «ای- دی اکسید کربن» می گوید:«در اینجا ارگانیسم هایی (یا موجودات زنده ای) وجود دارند که مدتهاست خود را با این وضعیت تطبیق داده اند. در این منطقه دی اکسید کربن بطور طبیعی بیرون می آید، در نتیجه “پ هاش” PH آب معمولا کمتر از بقیه مناطق است.»

برای بررسی عوامل مؤثر در جابه جایی گاز دی اکسید کربن باید رفتار تعداد بیشمار حبابهایی را که از دل دریا بالا می آیند، بررسی شود. پژوهشگران برای اینکار به درون آب شیرجه می روند و از ابزارهای مخصوص استفاده می کنند.

لیزا ویلستادت، محققی که با این تیم کار می کند می گوید: «برای حبابها تله ای ساخته ایم تا اندازه حبابها را اندازه بگیریم. روی حبابهای گاز نور می اندازیم. این کار باعث می شود یافتن اندازه های این حبابها با کامپیوتر که بعدا انجام می شود، آسان تر شود. این اندازه ها برای مدل عددی ما اهمیت دارد و به این اطلاعات نیاز داریم. چون باید داده های مربوط به سرعت بالا آمدن حباب ها و اندازه آنها در مدل ما آزمایش شوند. سپس از این داده ها برای شبیه سازی نشت دی اکسید کربن استفاده می کنیم.»

برای دنبال کردن رد دی اکسید کربن، راه دیگری هم هست: مشاهده عوامل موثر در تغییرات “پ هاش” در محیط دریا. با بررسی حرکت جریان خروجی [حبابها] می توان مدلی ساخت که هم از میزان نشتی حبابها خبر دهد و هم چگونگی پخش شدن آنها را پیش بینی کند.

ماریوس دیوار، مهندس مکانیک دانشگاه هریوت وات در اسکاتلند از دیگر محققان این طرح اروپایی است و می گوید: «دی اکسید کربنی که در آب حل می شود سبب تغییر “پ هاش” آب می شود. ما هم بدنبال این هستیم که ببینیم چگونه این تغییرات طی فصول مختلف رخ می دهد و بهترین جا برای ردیابی این تغییرات کدام است.»

بر خلاف جزایر ائولیان که مخازن طبیعی کربن دی اکسید دارد و این گاز به طور طبیعی نشت کند، دریای شمال مخازن طبیعی ندارد. اما از مدتها پیش دی اکسید کربن در مخازن مصنوعی زیر دریا انبار شده که نشتی نداشته اند. در نتیجه برای بررسی این که در اینجا چه پیش خواهد آمد، پژوهشگران این رخداد را شبیه سازی کرده اند.

پیتر لینکه، زیست شناس و از محققان طرح «ای-دی اکسد کربن» می گوید:« مقدار محدودی گاز دی اکسید کربن از ماشین خارج کردیم. سپس با حسگرهای مخصوص رد گاز را در آب دنبال کردیم. برای پیش بینی خیلی مهم است که مدلمان را بر اساس این داده ها بسازیم.»

وضعیت مشابه دریای شمال، در آزمایشگاهی در کیل آلمان بازسازی می شود. هدف طراحی مدلی کامپیوتری است که در مقیاسهای بزرگ و کوچک کار کند.

ماتیاس هاوکل، ژئوشیمست این طرح اروپایی می گوید: «واکنش های دی اکسید کربن هنگام بالا آمدن را بررسی می کنیم. گام بعدی پیدا کردن دقت و دانه بندی لازم در مدلمان است برای فهم چگونگی حرکت گاز از حفره ها و خلل تهنشستها و رسوبات دریایی. سپس باید بفهمیم این فرایند چگونه در ابعاد کلان، در حجم ۱۰ یا ۱۰۰ لیتر آب، رخ می دهد. از اطلاعاتی که در این آزمایشها و در مقیاسهای مختلف به دست می آید به فرمولهای ریاضی می رسیم.»

Ver video "محققان اروپایی بدنبال راهی امن برای ذخیره دی اکسید کربن در بستر دریاها"