Videos relacionados con comprar نقاشی رنگی با موتور گنگ

افتتاح نمایشگاه جایزه ترنر ۲۰۱۴ در لندن

تلاش برای حفظ آثار هنری اعتراضی در هنگ کنگ

در جریان تظاهرات هواداران دموکراسی در هنگ کنگ، هنرمندان فراوانی دوشادوش معترضان به خیابانها آمدند و در کنار تحصن و تجمع به خلق آثار هنری پرداختند. پس از تصمیم مقامات هنگ کنگ مبنی بر جمع آوری اردوهای معترضان، حدود دویست داوطلب، به منظور حفظ آثار و یا حداقل عکاسی از آنها، دست به کار شدند.

کلاریس یونگ، از اعضای کمیته داوطلبان، می گوید: «نگاه کردن به این آثار هنری، آدم را همواره هوشیار نگه می دارد. روحیه بخش است. با متانت، خواسته های ما را مطرح می کنند. ما از سر نیازی احساسی می خواهیم این آثار حفظ شود.»

گروه داوطلب موفق شده اند برای نگهداری برخی از این آثار، یک انبار تهیه کنند. هرچند هنوز برای مرحله بعد از آن برنامه ای ریخته نشده است. برخی از این آثار، چون پلکانی که با کاغذهای یادداشت رنگی «پُستیت» که بر خود آرزوهای معترضان را دارند پوشیده شده و «دیوار لنون» نام گرفته، عملا قابل انتقال نیستند.

این دسته از آثار با کمک عکاسی ماندگار خواهند شد. برخی از هنرمندان معترض می گویند برای حفظ آثار خود تلاش می کنند. اما دسته دیگری هم هستند. کاین چئونگ، یکی از هنرمندان سازنده مجسمه ای که از چندین چتر ساخت شده، می خواهد عقب بایستد و شاهد واکنش مقامات به اثر هنریش باشد.

کاین چئونگ می گوید: «واقعا مایلم ببینم پلیس هنگ کنگ چه رفتاری با آثار هنری مردم هنگ کنگ خواهد داشت. حتی اگر در دم و با قساوت قلب همه را جمع کنند، دلم می خواهد شاهد باشم و ببینم آیا حداقل کمی تحت تاثیر این آثار قرار می گیرند؟»

در سویی از اردوگاه معترضان، میسو ژو، هنرمند چینی، اتفاقات و افراد دور و برش را نقاشی کرده است. ژو می گوید از تصویر کردن زندگی هر روزه اردوی معترضان بسیار لذت برده و امیدوار است برای انتقال برخی از تابلوهایش زمان کافی را داشته باشد تا بویژه، ساکنان سرزمین اصلی چین بتوانند آنها را ببینند، هرچند می گوید از نابود شدنشان به دست مامورها هم ابایی ندارد.

میسو ژو می گوید: «هنر در جامعه سهیم است. اگر نابود شود، زیباتر خواهد شد. داستانی که پشت آن هست قویتر می شود و لایه های معنایی بیشتری پیدا می کند. اصلا هنر همین است. من می گویم هنر معاصر باید با جامعه و با حقیقت در تعامل باشد، در این صورت است که معنای بیشتری می یابد.»

Ver video "تلاش برای حفظ آثار هنری اعتراضی در هنگ کنگ"

مصاحبه با "کینو" خالق "مافالدا" و برنده جایزه آستوریاس

گرافیست آرژانتینی خواکین سالوادور لاوادو، با نام هنری “کینو” اولین کاریکاتوریستی است که جایزه شاهزاده آستوریاس در زمینه ارتباطات و علوم انسانی را برنده شده است. “کینو” پدر “مافالدا” است که پنجاه سال پیش با قلمش به او جان داد. اگرچه کینو بواسطه بیماری گلوکوم یا آب سیاه بخشی از بیناییش را از دست داده و دیگر نمی تواند به خلاقیت بپردازد اما شخصیت مخلوق وی همچنان با معصومیت، به تفکر درباره زندگی ادامه می دهد.

فرانسیسکو فونتس، خبرنگار یورونیوز با او درباره فعالیتهایش به گفتگو نشسته است.

یورونیوز: دریافت جایزه ارتباطات و علوم انسانی چه معنایی برای شما دارد؟ چه احساسی دارید؟

کینو: خیلی خوشحالم چون همیشه برای این جایزه احترام قایل بودم. این جایزه همیشه به افرادی اهدا شده که به آنها احترام می گذارم و کارهایشان را خیلی دوست دارم.

یورونیوز: شما اولین گرافیست طنزپرداز هستید که این جایزه را می گیرید.

کینو: بله ولی امیدوارم آخرین نباشم.

یورونیوز: به نظر شما بطور کلی طنز پردازان حرفه ای در دنیا جای خود را یافته اند؟ شناخته شده اند؟

کینو: فکر می کنم بله. از وقتی “امبرتو اکو” سبک ادبیات تصویری را ارزشگذاری کرد وضعیت ما خیلی بهتر شد.

یورونیوز: آینده گرافیسم را چگونه می بینید؟

کینو: در مرحله گذار تکنیکی هستیم و فعلاً نمیدانیم به کجا ختم می شود. مثل کتاب الکترونیکی، اول این واهمه وجود داشت که این تکنولوژی نشر کتاب را تحت تاثیر دهد ولی چنین نشد. بنابراین پیش بینی آینده آسان نیست.

یورونیوز: آیا شما در نقاشی های امروزتان آی پد، تابلت یا تویتر را می گنجاندید؟

کینو: با شروع تکنولوژی های جدید من ابتدا با اینگونه نقاشی سرگرم می شدم، بیشتر از ترم های انگلیسی استفاده می کردم، ترم هایی که مردم بدون اینکه آن را بشناسند به کار می برند. من فکر می کنم تکنولوژی روابط انسانی را عوض می کند. روابط در حال حاضربه اندازه کافی عوض شده است، ایراد اینست که مردم با هزاران نفر ارتباط دارند اما دوستی که با او صحبت کنند، ندارند.

یورونیوز: کمی از “مافالدا” صحبت کنیم که یکی از دلایل حضور ما در آستوریاس است. او پنجاه سالگیش را جشن گرفته است و چند ماه پیش نمایشگاهی از او در دور دنیا برگزار شد. روحیه طنز و تفکر شما اهمیت زیادی پیدا کرده است. وقتی شروع به نقاشی “مافالدا” کردید تصور این همه را داشتید؟

کینو: نه منتظر هیچ چیز نبودم، انتشار این شخصیت را بدون فکر قبلی شروع کردم و پیش از انتشار، زیاد روی آن کار نکردم ولی بعد به چگونگی ادامه آن فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که اینکار را از طریق سؤالهایی که “مافالدا” از پدرو مادرش می پرسد انجام دهم، سؤالهایی که هیچکس برایشان جوابی ندارد مثل اینکه چرا جنگ و یا آدم فقیر وجود دارد؟ چرا سیاره را خراب می کنیم؟ سؤالهایی که کسی نمی تواند جواب دهد و به نظر من این پرسش ها وسیله ای بود که افراد به “مافالدا” جلب شوند.

یورونیوز: چرا زمان بر مافالدا تأثیر نمی کند؟ او چین و چروک برنداشته و با گذر از زمان ابدی شده است.

کینو: نه، فکر می کنم روزی که بییندگان آثار من ببینند که تکنولوژی جدیدی در کارهای من وجود ندارد و بکلی برایم ناشناخته است، می فهمند که این شخصیت به دوره ما تعلق ندارد و از آن دل می کنند.

یورونیوز: وقتی می بینیم “مافالدا” هنوز کهنه نشده احساس می کنیم که دنیا طی پنجاه سال گذشته عوض نشده است.

کینو: خیلی کم عوض شده، آیا باید از رفتار انسانی ناامید شویم؟ چون این به معنی آنست که ما به اشتباهاتمان ادامه می دهیم و پیشرفتمان به تکنولوژی محدود می شود.

یورونیوز: چرا وضع دنیا همچنان خراب است؟

کینو: چون علایق اقتصادی جای علایق سیاسی و ایدئولوژیک را گرفته است. امروزه ایدئولوژی وجود ندارد و این موضوع برای نسل من تعجب برانگیز است. موتور قدرت نسل سال ۶۸ تخیل بود. اینها زیبا بود و امروز از آن چیزی نمانده است.

یورونیوز: یکی از تصاویری که از “مافالدا” در ذهن ما مانده این است که او سوپ دوست نداشت. شنیدم که سوپ جایگزینی بود که شما برای دیکتاتور آرژانتین گذاشته بودید. بر شما و خانواده تان آن روزها چه گذشت که ناچار به مهاجرت به ایتالیا شدید؟

کینو: مثل همه هموطنانمان، خیلی سخت بود. اجبار به ترک وطن نگران کننده است، تماس شما با دوستان و خانواده و کسانی که دوستشان داری قطع می شود. امروز دنیا پر از مهاجر است، نیازی نیست که به توضیح آن بپردازم.

یورونیوز: تحولات جدید آمریکای لاتین را چگونه می بینید؟

کینو: به آن نگاه می کنم ولی نمی توانم بفهمم چه می گذرد؟ تا پنج سال پیش راحت تر به آن نگاه می کردم. امروز بسیار کنجکاوم ببینم چه می شود؟

یورونیوز: و اروپا؟

کینو: نسبت به اروپا مثل آمریکا کنجکاو هستم.

یورونیوز: چون شما مرتب بوئنوس آیرس و یا مادرید هستید بنابراین جایگاه یک تماشاگر ویژه را دارید.

کینو: اروپا که زمانی برای آمریکای لاتین یک منبع فرهنگی بود اکنون به وضعیتی رسیده که نمی دانیم در نهایت متحدتر می شود یا بکلی از هم می پاشد. این موضوع که کشورهایی به دنبال استقلال هستند به نظر من اصلاً خوب نیست. کشورهایی هم نه، منظورم مناطق است. زیرا به نظر من دراین دوره نامطمئن باید به جای جدا شدن بیشتر به هم نزدیک شد.

یورونیوز: به سراغ سوپ و “مافالدا” برگردیم. امروز سوپ “مافلدا” یا سوپ دردها کدام است؟

کینو: سوپ مافالدا، مقداری بالاآمدن گروههای تروریستی است که غرب نمی داند چگونه با آن برخورد کند، زیرا غرب
هرگز به اندازه کافی آماده شناخت درست فرهنگ های دیگر نبوده است تا بتواند بر اساس این شناخت با آن رفتار کند.

یورونیوز: کینو دنیا را چگونه می بیند؟

کینو: من مرتب انجیل می خوانم تا برای کارهایم موضوع پیدا کنم، مذهبی نیستم و با دید اعتقادی به آن نگاه نکرده ام. به نظر من، مسئله تنها اشتباه مشابه کشورها در دو قرن گذشته نیست بلکه انسان تمایل دارد چیزی را که خوب ساخته شده، خراب کند.

یورونیوز: به چه اعتقاد دارید؟

کینو: به تفکر انسان. اگ

Ver video "مصاحبه با "کینو" خالق "مافالدا" و برنده جایزه آستوریاس"