Videos relacionados con باله

اولین زن سیاهپوست رقصنده اصلی باله در تئاتر باله آمریکا

موناکو؛ اپرا، باله و ارکستر فیلارمونیک

موناکو با باله و ارکستر فیلارمونیک اش، دولت کوچکی است که در لیگ بزرگان بازی می کند. در این برنامه زندگی در موناکو به دیدار مردان و زنانی رفته ایم که در باله، ارکستر و اپرای مونته کارلو مشغول کارند.

مارینا فرناندز، بالرین می گوید: «من می خواهم بالرین حرفه ای شوم، از دوران کودکی و وقتی به اینجا آمدم، آرزوی همیشگی من بوده. این اولین قدم برای تحقق رویای من است.»

همانند مارینا، ۴۳ شاگرد دیگر آکادمی پرنسس گرس به اینجا آمده اند که رویای شان را تحقق دهند. ۶ تا ۸ ساعت رقص روزانه، شش روز در هفته، به مدت پنج سال.

اینجا خانه ای است که به دیپلمه های جوانش برای یافتن شرکت هایی که در آنجا بتوانند استعدادهایشان را بهتر شکوفا کنند، متعهد است.

میکیو کاتو، ۱۸ ساله، که به تازگی فارغ التحصیل شده، به شرکت باله مونته کارلو پیوسته است. این رقاص جوان ژاپنی علاقمند آفرینش های ژان کریستوف مایو است.

میکیو می گوید: «وقتی با قطعات ژان کریستوف مایو می رقصم که قطعات دقیق و داستانی است، احساس می کنم که با من متناسب اند و احساس آزادی می کنم.»

در باله مونته کارلو،۵۰ رقصنده با ۲۵ ملیت مختلف حضور دارند.۲۰ سال است که ژان کریستوف مایو تلاش می کند که این کمپانی، هویت منحصربفردی پیدا کند. ترکیبی کلاسیک و معاصر در چهار راه برخورد هنرها.

ژوزو زابالا، مدیر برنامه ریزی باله مونته کارلو می گوید: «او همیشه با یک آهنگساز، یک طراح، یک نقاش و یک نویسنده برای بروشورهایش، کار می کند. او ذائقه خوبی از مجموع هنرها و معنای کلی هنر دارد.»

همچنین ژان لویی گرندا، مدیر اپرای مونته کارلو می گوید: «اینجا یک آزمایشگاه بزرگ برای اپرا و باله در قرن بیستم بوده است. ما فضای منحصر بفردی داریم که در آن مجموعه ای از هنر رقص، موزیک، خلاقیت ها و همچنین کارهایی از پیکاسو که پرده سن را نقاشی کرده با هم ترکیب شده اند. هچنین با مجموعه بزرگی از هنرمندان که کار دکور و طراحی لباس ها را انجام می دهند.»

امروزه هم ارکستر فیلارمونیک مونته کارلو بطور همزمان با رقصنده ها و خواننده های اپرا کار می کند. این ارکستر بوسیله مشهورترین ویلونیست های فرانسوی و آمریکایی شکل گرفته و لیزا کروب نوازنده اول ویلون این ارکستر از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون است.

لیزا کروب، نوازنده ویلون می گوید: «این ارکستر واقعا گزینشی است. ارکستری است که موزیسین هایش از همه جا آماده اند. بخاطر اینکه به نظر من موناکو یک رویاست. بسادگی می توان گفت ارکستر مونته کارلو و بس. وقتی این شانس را بدست می آوریم که عضوی از این ارکستر زیبا باشیم، باید همه توانایی هایمان را بکار ببریم و از جادوی لحظات لذت ببریم.»

آین آخرین قسمت از مجموعه زندگی در موناکو بود. قسمت های قبلی برنامه های ما درباره دریا و اهالی موناکو را می توانید روی وب سایت یورونیوز ببینید.

Ver video "موناکو؛ اپرا، باله و ارکستر فیلارمونیک"

رقص ناتالیا اوسیپُوا در نمایش باله اونگین

ناتالیا اوسیپُوا، بالرین روسی اینک دومین فصل از حضورش به عنوان بالرین اصلی را در باله سلطنتی لندن تجربه می کند. او تحسین تماشاگران را در نمایشهایی که بلیطهایشان از پیش به فروش رفته، برانگیخته است.

وی اخیرا ایفای نقش تاتیانا را در نمایش اونگین با طراحی جان کرانکو، آغاز کرده است. منتقدان متفق القول به تحسین این بالرین پرداختند و از «هوش نمایشی»، «گیرایی او بر روی صحنه» و توانایی او در دادن «حسی طبیعی» از بداهه پردازی به نقش خود تمجید کرده اند.

ناتالیا اوسیپُوا می گوید: «من نقشهایی را که بر روی صحنه ایفا می کنم زندگی می کنم و نمی توانم تنها آنها را بازی کنم. همیشه به مادرم می گویم که من احتمالا بازیگر ضعیفی هستم و در نتیجه وقتی نقش حسی در من بر نمی انگیزد و حس می کنم که نمی توانم در نقش قرار بگیرم و آن را روی صحنه زندگی کنم دیگر آن اجرا برایم طبیعی نیست و به شکلی نیست که من آن را می خواستم.»

نقش آفرینی اوسیپُوا در نمایس «ژیزل» در سال ۲۰۱۴ توسط منتقدان تحسین شد و سال بعد برای او جایزه «جوایز محفل ملی رقصِ منتقدان» را در نقش اول زن به ارمغان آورد.

اوسیپُوا پیش از آنکه در سال ۲۰

Ver video "رقص ناتالیا اوسیپُوا در نمایش باله اونگین"

گروه باله آستانه در بوداپست روی صحنه می رود

گروه باله آستانه با اجرایی تازه تور بین المللی خود را شروع کرد. این برنامه که نخستین بار در بوداپست، پایتخت مجارستان اجرا شد ترکیبی از حرکات رقص محلی، مدرن و باله است.

مدیر باله آستانه پیش از اجرای این نمایش گفت: «تماشاچیان در بوداپست شاهد لباسهای زیبا، حرکات موزون و با وقار زنانه خواهند بود و امیدوارم مخاطبان مجار، از شیوه منحصر به فرد کار ما لذت ببرند.»

این گروه باله شامل سی دختر رقصنده و فارغ التحصیل مدرسه رقص آلماتی است

یکی از بالرین ها می گوید: «همه دخترها در بیشتر صحنه ها شرکت دارند. هجده صحنه مختلف در این باله داریم و برای تعویض و آماده شدن باید عجله کنیم. لباسها زیباست ولی پوشیدنشان سخت است. تمام جزییات لباس و تک تک دکمه ها باید بموقع آماده باشند.»

باله آستانه سال 2013 در پایتخت قزاقستان تاسیس شد. رپرتوار این گروه شامل بیش از پنجاه اجرای مختلف است. باله و این نمایشها راهی برای تقویت هویت ملی جوانان و همچنین یک سفیر فرهنگی برای شناساندن قزاقستان در عرصه بین المللی است.

Ver video "گروه باله آستانه در بوداپست روی صحنه می رود"

مستندی از گروه پاپ «اسپاندائو باله» به روی پرده رفت

فیلم «روح پسرانِ جهان غرب» برای اولین بار در رویال آلبرت هال لندن نمایش شد.

این فیلم مستند به گروه معروف «اسپاندائو باله» (Spandau Ballet) اختصاص یافته که در دوران جنبش «رمانتیک جدید» در دهه هشتاد میلادی، به یکی از موفق ترین گروهای موسیقی بریتانیا تبدیل شد.

گروه «بچه های بلیتز»، پاسخی بود به دیگر جنبش های آن دوره از جمله جنبش پانک. موفقیت آنها موج «رمانتیک جدید» را به اوج خود رساند.

گری کِمپ، یکی از اعضای گروه می گوید: «این گروه از یک کلاب کوچک لندنی، از «بلیتز کلاب» می آمد و واقعا می خواست فرهنگ جوانان و فرهنگ پاپ را برای دهه آینده تغییر دهد.»

تونی هادلی، یکی دیگر از اعضای گروه اضافه می کند: «در آن دوره، موسیقی، مُد و سه کانال تلویزیون بود. خیلی بیشتر از این نبود و هر چیزی که کمی متفاوت بود، خیلی زود مورد توجه رسانه ها قرار می گرفت.»

در آن دوران، مهمترین نمادهای این سبک بدون شک «دیوید بووی» و گروه «راکسی موزیک» بودند که فرق زیادی با پانک ها داشتند. رمانتیک های جدید، لباسهای دخترانه یا پسرانه می پوشیدند و با خط چشم و رژ لب، آرایش می کردند.

مارتین کِمپ، عضو گروه می گوید: «به نظر من، خوشگذرانی خیلی مهم بود. حداکثر استفاده را از لحظه ها می کردیم و واقعا فوق العاده بود.»

اما این مستند، تنها در مورد موسیقی نیست. نشیب و فراز زندگی اعضای گروه در فیلم های شخصی و دیده نشده آنها دنبال می شود. برای اعضای گروه، این فیلم در درجه اول در مورد یک دوستی عمیق است.

تونی هادلی یادآوری می کند: «امروز، سلیقه ها در موسیقی خیلی تغییر کرده و فکر نمی کنم که گروه ما می توانست همان تاثیر را داشته باشد و مخاطب را متعجب کند.»

مارتین کمپ در پایان می گوید: «از اینکه کنار یکدیگر هستیم، لذت می بریم. خیلی می خندیم. یک گروه برادر هستیم، همین.»

مستند «روح پسران دنیای غرب» در مورد گروه « اسپاندائو باله» از روز جمعه در بروی صحنه خواهد رفت و یک آلبوم از موسیقی متن فیلم هم به طور همزمان منتشر خواهد شد.

Ver video "مستندی از گروه پاپ «اسپاندائو باله» به روی پرده رفت"

سه طرح آموزشی الهام بخش برای نابینایان

به گفته سازمان جهانی بهداشت، حدود ۲۸۰ میلیون نفر در سراسر جهان از مشکل بینایی رنج می برند و بسیاری از آنها به برنامه آموزشی متناسب با نیازهایشان دسترسی ندارند. طرحهای آموزشی برای بهبود شرایط آموزشی این افراد در سراسر جهان وجود دارد. در این گزارش، به سه برنامه آموزشی الهام بخش که هدفشان کمک به افراد نابینا برای کنترل ناتوانی شان است، نگاهی می اندازیم.

نابینایان می توانند رقصنده حرفه ای باله شوند

برای کسی که نابینا یا کم بیناست، باله رقصیدن بسیار دشوار و رقصنده حرفه ای باله شدن، غیرممکن به نظر می رسد. اما برنامه آموزشی یک گروه رقص در برزیل نشان داده که این فرض اشتباه است. مبتکر این طرح فرناندا بیانکینی است.

بیانکینی رقصنده و فیزیوتراپ است و از ۲۰ سال پیش به نابینایان رقص باله یاد می دهد. ۱۲۰ شاگرد دارد. شاگردانش بین سه تا ۶۰ سال سن دارند. وی طی سالها متدش را گسترش داده است. با کمک روش آموزشی وی، نابینایان می توانند مثل افراد معمولی باله برقصند.

این کلاسها تعادل، حس اعتماد به نفس شاگردان را بیشتر می کند و همچنین در افزایش ادراک آنها از محیط اطرافشان نقش دارد. برخی از شاگردان ب

Ver video "سه طرح آموزشی الهام بخش برای نابینایان"

ادگار دگا؛ آفرینش رقاص کوچک چهارده ساله

مجمسه «رقاص کوچک چهارده ساله» اثر ادگار دگا در اولین نمایشش در سال ۱۸۸۱ میلادی سر و صدای زیادی برپا کرد.

بیشتر منتقدان به ناسزا گفتن به او پرداختند. این مجسمه که هنرجوی جوان اپرای رقص باله پاریس را نشان می دهد با موم ساخته شده که انتخابی غیر معمول در دوران خودش به شمار می رفت. مجسمه اصلی رقاص کوچک در بخشی از یک نمایشگاه مخصوص در گالری ملی هنر در واشنگتن به نمایش در آمده است.

آلیسون از گالری ملی هنر واشنگتن می گوید: «این تندیس تنها مجسمه ای است که در حیات دگا نمایش داده شده و همچنین نسخه اصلی یک تندیس بسیار مشهور است، بخاطر اینکه بعد از مرگ دگا به درخواست خانواده اش بیش از سی کپی این مجسمه از برنزی زیبا ساخته شد. همه این نسخها را امروزه می توان در موزه های سراسر جهان و همچنین مجموعه های خصوصی دید. اما نسخه اصلی و تنها نسخه ای که دگا آنرا لمس کرده و دیده، همین نسخه ای است که اینجا می بینید.»

این نمایشگاه با یک باله موزیکال جدید به نام «رقاص کوچک» همراه شده که بوسیله مرکز کندی تولید شده است.

این باله داستان ماری ون گوتم، یک بالرین جوان است که مورد توجه ادگار دگا قرار گرفت و بطور اتفاقی به مشهورترین رقاص در جهان تبدیل شد. این باله داستان ماری، رقص اش، دوستی اش با دگا و اتفاقاتی که برای او بعد از ترک اپرای پاریس افتاد را حکایت می کند.

سوزان استرومن، طراح رقص می گوید: «او از خانواده خیلی فقیری بود، اما می خواست که بالرین شود. دگا گرفتار نوعی وسواس برای نقاشی کردن او شده بود. شما چهره او را در بسیاری از تابلوها و نقاشی های او می بینید. در واقع، ایده اصلی بازگرداندن او به زندگی بود.»

تایلر پیک، رقاص باله در نقش ماری می گوید: «من احساس می کنم که دگا و ماری دوست داشتند با هم جر و بحث کنند. آنها مثل هم هستند، دگا سرانجام بالرینی را پیدا کرد که از حرف زدن نمی ترسید.
به نظر من نکته جالب درباره ماری این بود که او از دگا نمی ترسید و ترسی نداشت که از افکارش با او صحبت کند در حالیکه به نظر نمی رسد بالرین ها معمولا علاقمند به صحبت کردن باشند.»

ماری احتمالا بخاطر حاضر نشدن در تمرینات باله در تابستان ۱۸۸۲ از باله اخراج شد و دیگر اثری از او نمی توان یافت. باله «رقاص کوچک» در مرکز کندی در واشنگتن دی سی تا پایان ماه نوامبر ادامه دارد.

Ver video "ادگار دگا؛ آفرینش رقاص کوچک چهارده ساله"

نگاهی به چالشها و اصلاحات نظام آموزشی آفریقای جنوبی

در آفریقای جنوبی نظام آموزشی هنوز در تلاش است شکافهای را که رژیم آپارتاید به وجود آورده است، از بین ببرد. در این برنامه جهان دانش به آفریقای جنوبی رفته ایم و مشکلات پیش روی نظام آموزشی این کشور را از نزدیک دیده ایم.

نظام آموزشی دو پاره، میراث آپارتاید

نظام آموزشی در آفریقای جنوبی هنوز از میراث آپارتاید رنج می برد و دو پاره است: بخشی خاصِ ثروتمندان است و بخشی برای مردم محروم که بیشترشان را سیاه پوستان تشکیل می دهند. در واقع اغلب منابع خوب در دسترس مدارسی است که اکثریت دانش آموزانشان سفید پوست هستند.

در مناطق فقیرنشین آفریقای جنوبی مدارس شهریه نمی گیرند. در نتیجه میزان ثبت نام دانش آموزان افزایش یافته است. با اینحال کلاسهای درس برای استقبال از دانش آموزان آماده نیستند. نبود آب لوله کشی و برق، نبود کتابخانه و آزمایشگاههای کامپیوتر در بسیاری از مدارس، مشکلاتی است که دولت آفریقای جنوبی پیش رو دارد.

با آنکه دولت بیشترین درصد تولید ناخالص ملی را به آموزش اختصاص می دهد سیستم آموزشی این کشور در رتبه بندی ها در رده آخر قرار دارد. کارشناسان می گویند که فقر آموزش تنها به تفاوت ظاهری میان ساختمان مدارس محدود نمی شود، بلکه به کیفیت کار آموزگاران نیز بستگی دارد.

علاوه بر عدم مهارت آموزگاران، یکی دیگر از مشکلات به گفته خود معلمها، تعداد زیاد دانش آموزان در کلاسهای درس است و اینکه بسیاری از آنها علاقه ای به یادگیری ندارند. والدین هم در منزل نظارتی بر درس خواندن فرزندان خود ندارند. در مناطق و شهرکهای فقیر نشین هم خشونت، مواد مخدر و تجاوز جنسی به دختران شایع است.

البته تعدادی مدرسه دولتی بسیار خوب وجود دارد. اما ورود به این نوع مدارس هزینه سنگینی دارد و رقابت زیادی نیز برای ثبت نام در جریان است. خزانه دولتی، کمک هزینه های تحصیلی و کمک های مالی فردی گاهی به میدان می آید. به عنوان نمونه بنیاد موسوم به «دانش آموزان برای آینده بهتر» بنیادی است که شهریه برخی از این دانش آموزان را تأمین می کند.

با وجود ضعفهای نظام آموزشی مدارس، بسیاری از دانش آموزان حتی ازعهده آزمونهای فارغ التحصیلی هم برنمی آیند، در نتیجه نمی توانند به دانشگاه راه یابند.

شرایط تحصیلات دانشگاهی در آفریقای جنوبی

اختلاف درآمد بین ثروتمندان و فقرا در آفریقای جنوبی نسبت به سایر کشورهای جهان، تقریباً کم نظیر است. بیش از نیمی از جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می کند. دریافت مدرک از دانشگاه یکی از راههای فرار ازچرخه فقر است. اما بسیاری از دانشجویان از عهده دروس دانشگاهی بر نمی آیند و دانشگاه را رها می کنند.

اما علاوه بر فقر، عوامل دیگری نیز برای رها کردن دانشگاه وجود دارند. کیفیت پایین تحصیلات دبیرستانی یکی از موانع اصلی عدم پیشرفت دانشجویان در دانشگاه است. در آفریقای جنوبی تنها ۱۵ درصد دانش آموزان در دانشگاه ثبت نام می کنند و کمتر از یک سوم این تعداد موفق به دریافت مدرک می شوند.

ترکیب دانشجویانِ دانشگاه کیپ تاون، یکی از قدیمی ترین و بهترین دانشگاههای آفریقای جنوبی در حال تغییر است. اینک دانشجویانی از خانواده های کم درآمد توانسته اند با کمک هزینه های ملی دانشجویی یا با استفاده از کمک هزینه هایِ دانشگاهی، در اینجا تحصیل کنند.

دانشگاه کیپ تاون برای آن دسته از دانشجویان سال اول که با دروس مشکل دارند، برنامه خاصی دارد تا به آنها کمک کند بر کمبودهای تحصیلات دبیرستانی خود فائق شوند. پژوهشگران این دانشگاه می گویند برخی مشکلاتی که مانع پیشرفت دانشجویان می شود، عبارتند از ناتوانی در نوشتن، عدم آشنایی با کامپیوتر، و مشکلات ناشی عدم تسلط بر زبان انگلیسی، زیرا خیلی از دانشجویان در دوران دبیرستان بخوبی آموزش ندیده اند و تسلط کافی به زبان انگلیسی ندارند.

البته فارغ التحصیلی ازاین دانشگاه پایان سختی ها نیست. خیلی از دانشجوها پس از گرفتن مدرک باید با چالش دیگری هم روبه رو شوند: یافتن شغل به اندازه ورود به دانشگاه دشوار است.

هنرهای کلاسیک مانند رقص در چه وضعیتی هستند؟ بیشتر مردم پذیرفته اند که رقص تنها یادگیری حرکات موزون نیست. به ژوهانسبورگ رفتیم تا ببینیم آیا کودکان محروم می توانند در کنار میله استودیویِ رقص پیشرفت کنند.

گامهای موزون باله در کپرهای آفریقای جنوبی

رقصیدن در تالار باله یوبورگ، یکی از مشهورترین نهادهای هنری دنیا، برای بسیاری از رقصندگان افریقای جنوبی نقطه عطفی در زندگی محسوب می شود. در اینجا به رقصندگان بااستعداد کمک می شود تا زندگی حرفه ای خود را روی صحنه دنبال کنند.

هر ساله گروه رقص باله یوبورگ این هنر را که عمدتا مختص سفیدپوستان است، نزد ۵۰۰ نوجوانی می برد که در شهرکهای محروم زندگی می کنند.

هدف تنها آموزش رقص نیست، بلکه ترویج هنر باله است. معلمهای رقص در اینجا می گویند که این کلاسها به دانش آموزان کمک کرده است دروس عادی شان را بهتر یاد بگیرند. شمارش گامها، یادگیری آناتومی و بهداشت، آداب رفتاری و رهبری دیگران، چیزهایی است که دانش آموزان در کنار رقص می آموزند.

در سال ۲۰۱۲ میلادی، پنج نوجوانی که در مدرسه باله یوبورگ شرکت کرده بودند، به دانشگاه ملی هنر وارد شدند و چند دانش آموز دیگر هم به گروه باله جوانان ژوهانسبورگ پیوسته اند.

Ver video "نگاهی به چالشها و اصلاحات نظام آموزشی آفریقای جنوبی"

نمایشگاه عکس های خصوصی اودری هیپورن در گالری ملی پرتره

نمایشگاهی از عکسهای خصوصی و نادر اودری هپبورن، ستاره محبوب سینما ویکی از نمادهای مد در گالری ملی پرتره در لندن برگزار شده است.

ستاره «بانوی زیبای من» و «صبحانه در تیفانی» تماشاگرانش را شیفته کرد و تصویرش روی مجلات و روزنامه های بی شماری نقش بست.

اودری هپبورن سال ۱۹۲۹ بدنیا آمد و درس باله را از سن پنج سالگی شروع کرد. به گفته یکی از مسئولان، هدف نمایشگاه تجلیل از این ستاره محبوب و همچنین نشان دادن تصویری واقعی از زندگی او است.

فعالیت سینمایی اودری هپبورن با ایفای نقشهای بیاد ماندنی در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی به اوج رسید. برای خودش مهمترین نقش او، مادر بودن و گذراندن وقت با فرزندانش بود. نمایشگاه شامل سی عکس از کلکسیون شخصی دو پسر اودری هیپورن از دو ازدواج جداگانه است.

لوکا دوتی پسر کوچکتر اودری هپبورن می گوید: «همیشه فکر می کرد اشتباه می کند و در انتخاب او به عنوان بازیگر اشتباهی پیش آمده، اما یک روز متوجه این اشتباه می شوند و به او می گویند باید برود. او با بقیه ستاره های زمان خودش تفاوت داشت. هیچوقت فکر نمی کرد یک ستاره کامل، خواننده یا رقصنده یا هنرمند کاملی است.»

اودری هپب

Ver video "نمایشگاه عکس های خصوصی اودری هیپورن در گالری ملی پرتره"

اجرای اپرای «یوگنی آنِگین» در دونتسک، راهی برای گریز از خشونتهای جنگ

اپرای یوگنی آنِگین، شاهکار چايکوفسکی، آهنگساز سرشناس قرن نوزدهم روس در اپرا خانه دونتسک اوکراین اجرا شد. چایکوفسکی این اپرا را براساس رمانی به همین نام، نوشته پوشکین نویسنده روس همعصر خود ساخته است.

این اثر در حالی اجرا می شود که خیابانهای دونتسک، در شرق اوکراین تقریبا هر روز شاهد جنگ و ناآرامی است. برای کسانیکه به دیدن این نمایش می آیند، اجرای هفتگی اپرا مجالی برای فرار از خشونتهای جنگ است.

بازیگران اپرا و باله دونتسک هنوز نمی توانند آنچه را که در اطرافشان میگذرد باور کنند.

آرتیو یاروشویچ، خواننده اپرا و بازیگر نقش اصلی می گوید که باز نگه داشتن تئاتر و اپرا در شهری که در اشغال شورشیان است کار بسیار مشکلی بوده است. وی می افزاید: «در شوک هستم. خیلی ها رفته اند و آینده ما روشن نیست. شاید اپراخانه ما تعطیل شود. بلاتکلیف هستیم، کسی به ما کمک نمی کند، حقوق دریافت نمی کنیم. وضعیت سختی است. اما اگر آواز هم نخوانیم کارمان تمام است.»

زمانی افراد زیادی برای دیدن نمایشهایی که در طول هفته چندین بار در این اپرا خانه تکرار می شد، به اینجا می آمدند.

یکی از تماشاچیان می گوید: «البته وضعیت

Ver video "اجرای اپرای «یوگنی آنِگین» در دونتسک، راهی برای گریز از خشونتهای جنگ"

پژوهش علمی برای محاسبه فشار وارده بر مفاصل رقصنده های حرفه ای

رقصنده های لهستانی با مشارکت در یک آزمایش علمی، به دانشمندان در آزمایشگاه کمک می کنند تا میزان فشار جسمی در هنگام رقص را محاسبه کنند.

دانشمندان دانشگاه فنی سیلسیان در استان کاتوویچ تحقیق را استفاده از یک لباس مخصوصی که رقصنده می پوشد انجام می دهند. در این لباس حسگرهای سنجش حرکت و بر روی زمین، یک صفحه سنجش نیرو قرار داده شده است. رقصنده های کلاسیک مانند باله فشار زیادی روی مفصل ها و استخوان هایشان تحمل می کنند. فشار عمودی سطح، ممکن است تا ده برابر وزن رقصنده برسد.

یکی از دانشمندان شرکت کننده در این پژوهش می گوید: «برای محاسبه نیروی ماهیچه ها وهمچنین اندازه گیری نیروی واکنش در مفاصل توانستیم یک فرمول ریاضی بدست آوریم. از نتایج این تجربه برای تعیین جهت نیروی ماهیچه ها بر مفاصل و اندازه نیرویی که مفاصل تولید می کنند، استفاده می کنیم.»

او می افزاید که در ابتدای این پژوهش دانشمندان می دانستند که میزان فشار وارده به بدن با توجه به مرحله پیشرفته بودن رقصنده بسیار زیاد خواهد بود، اما آنها پیش بینی نمی کردند پرش های چابکانه و با وقار این رقصنده چه فشار عظیمی بر بدن آنها وارد می کند.

Ver video "پژوهش علمی برای محاسبه فشار وارده بر مفاصل رقصنده های حرفه ای"

حمله کوسه به قهرمان موج سواری جهان

یک کوسه بزرگ به مایک فانینگ، ورزشکار ۳۴ ساله استرالیایی حمله کرد. فانینگ که دارنده سه عنوان قهرمانی جهان در رشته موج سواری است روز یکشنبه در جریان یک دوره مسابقات موج سواری در آبهای ساحلی آفریقای جنوبی و در برابر دوربین های فیلم برداری مورد هجوم این کوسه قرار گرفت. او در حالی که روی آب شناور بود، ناگهان متوجه حضور کوسه بزرگی شد که قصد داشت او را طعمه خود کند.

او به خبرنگاران گفت: «من روی تخته بی حرکت بودم و تا خواستم تکان بخورم احساس کردم چیزی به بند لباسم گیر کرده. از جا پریدم، کوسه باز هم به طرف تخته آمد. من سعی کردم با پا به کمر او ضربه بزنم و هم زمان فریاد کشیدم.»

فانینگ گفت که باله های کوسه را دیده اما دندانهایش را نه و همان طور که شنا می کرده منتظر بوده که کوسه برسد و او را گاز بگیرد.

او بعد از حمله کوسه بی درنگ کوشید تا با شنا کردن خود را به ساحل برساند. با رسیدن قایق نیروهای امدادی، مایک فانینگ از خطر مرگ حتمی نجات یافت و به ساحل منتقل شد.

Ver video "حمله کوسه به قهرمان موج سواری جهان"

چند نظر در ارتباط با همه پرسی یکشنبه یونان

همه پرسی روز یکشنبه یونان مردم این کشور را در مقابل پرسشی عمیق قرار می دهد. برون رفت از بحران و تصویر آینده چگونه خواهد بود؟

به نظر برخی از شهروندان شهر کورینت توجه می کنیم.

مالک یک مدرسه رقص و معلم باله به تقسیم جامعه اشاره می کند: “به نظرم مردم دو دسته شده اند. نمی توان مطمئن بود ولی من فکر می کنم طرفداران سیریریزا کم شده اند.”

یک تولید کننده روغن زیتون و عضو هیئت مدیره شهرداری روحیه مردم را چنین توضیح می دهد: “متأسفانه مردم عصبانی هستند. حق دارند. می توان فهمید چرا. همه چیز عوض شده و زندگیشان سخت تر شده است. نکته مثبت اینست که حس ترسی که اکنون وجود دارد با آگاهی از وضعیت امروز و آینده همراه است.”

نماینده پارلمان و عضو سیریزا در این شهر که در تدارک همه پرسی است اعتراف دارد که موافقان نظر دولت کمتر شده اند. وی در توضیح علت این امر می گوید: “این درست است که در ابتدا درصد، خیلی بالا بود و رأی “نه” قابل توجه بود. ولی از وقتی بانک ها بسته شد، مردم وحشت زده شدند. یادمان باشد این ها مردمی هستند که رنج زیادی برده اند. سالهای اشغال را از سر گذرانده اند و حالا ترس برشان داشته است.”

Ver video "چند نظر در ارتباط با همه پرسی یکشنبه یونان"

مجموعه های بهار و تابستان سال آینده در هفته مد پاریس

باربارا بویی، طراح فرانسوی، مجموعه بهار تابستان سال آینده خود را که الهام گرفته از هند است، در هفته مد پاریس به نمایش گذاشت.

در این مجموعه با سبک شهری و مدرن، رنگ نارنجی راهب های بودایی و همچنین سفید و مشکی غالب بودند. سادگی لطیف و شیک با طرح های چهل تکه شرقی، گلدوزی و پارچه های شفاف ترکیب شده بود. تاکید بر طلا و نقره، نقطه محوری لباس های ارائه شده بود.

پیتر کاپینگ، طراح مزون نینا ریچی، از طرح های «اوت کوتیور» یا خیاطی نفیس مادام ریچی در سال ۱۹۴۶میلادی، برای خلق مجموعه ۲۰۱۵ الهام گرفته بود. رنگهای زرد روشن گل آفتاب گردان، قرمز گل خشخاش، مشکی و زعفرانی، این مجموعه را باب روز کرده بودند.

مزون ۱۲۵ ساله «لانون» همراه طراحش آلبر الباز، مجموعه بهار تابستان مجللی در هفته مد پاریس ارائه کرد. این مجموعه، نکته های برجسته میراث این مزون را که شامل لباسهای بلند ابریشمی، قطعات به شیوه ای عالی خیاطی شده و کت بارانی چرمی خیره کننده است، دوباره ارائه کرد. آلبر الباز برای نمایش این مجموعه از چندین مدل بازنشسته در کنار مدل های بسیار جوان تر دعوت کرده بود.

ریک اوونز، طراح آمریکایی، از فان، روح های رام نشدنی جنگل، براساس اسطوره شناسی رومی و باله «بعد از ظهر فان» واسلاو نیژنسکی، رقص آرای روسی، برای خلق مجموعه جدیدش استفاده کرد. لباس ها با طرح های ساده، تونیک های بدون آستین چند لایه در رنگ های خاکستری، قهوه ای، زیتونی و سیاه و سفید ارائه شده بود.

Ver video "مجموعه های بهار و تابستان سال آینده در هفته مد پاریس"